บทที่ 8 ผู้หญิงโง่คนนี้คิดจะกระโดดตึก   1/    
已经是第一章了
บทที่ 8 ผู้หญิงโง่คนนี้คิดจะกระโดดตึก
เธอกัดริมฝีปากไว้อยากจะแก้ตัวแทนตัวเอง แต่พอเห็นสีหน้าธนนท์ที่โกรธคำพูดราวนั้น พอถึงคอแล้วกลับกลืนลงไป อธิบายไปทำไม ไม่มีประโยชน์ ถ้าเสียสละตัวเธอแล้วทุกคนปลอดภัยสำหรับเธอมันก็คุ้ม ขอแค่ผู้ชายที่เธอรักได้ใช้ชีวิต อย่างมีความสุขมันก็ดีแค่ไหนแล้ว ถึงแม้เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงอีกก็ตาม “ ยินดีด้วยครับคุณธนนท์ ขอให้คุณกับภรรยารักกันจนแก่เฒ่า มีลูกไวๆนะครับ “ มือ เชษฐากอดเอวเล็กเธอไว้ เธออยากหลบแต่ก็ไม่กล้า “ ลืมแน่นำให้คุณรู้จัก นี่เป็นคู่เดทคืนนี้ของผม คุณธนนท์ต้องรู้ไว้ว่าไม่ใช่ว่าจะสั่งใครไส หัวออกไปก็ได้ อย่างน้อยผู้หญิงคนนี้คุณไม่มีสิทธิ์ เพราะเธอเป็นผู้หญิงของผม พูดเสร็จเค้าก็กอดเอวเธอเดินหางเค้าไป สีหน้าธนนท์ไม่ดีอย่างมาก เค้าไม่คิดว่าเธอจะไป รู้จักกับเค้า หรือว่าผู้ชายที่ปรากฎในคลิปที่ถูกเบลอภาพวันแต่งวันนั้นก็เป็นคุณเชษฐา ? หึๆ.......ถึงว่าเธอทำแบบนี้กับเค้าได้ ก็เพราะผู้ชายคนนั้นเป็นคุณเชษฐา ที่เค้าต้องยอมรับ คือไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือการงานเค้าเทียบอะไรกับเค้าไม่ได้เลยแม้แต่เสี้ยว คนรอบข้างต่างวิพากษ์วิจารณ์เธอ เสียงนั้นได้ผ่านเข้าหูเธอ ผู้หญิงชั้นต่ำไร้ไร้ยางอาย ต่างๆนาๆ สุดท้ายเข้าสู่พิธี ถึงหยุดเสียงที่ทำให้เธอตกนรกทั้งเป็นได้ แต่เห็นคนรักที่กำลัง จะแต่งงานกับผู้หญิงอีกถึงไม่ได้ตกนรก หัวใจเธอก็ถูกฉีกขาดเป็นชิ้นๆ “ เสียใจ ? “ เค้าพูดเสียงต่ำแกล้งกระซิบข้างหูเธอ เธอได้ยินน้ำเสียงที่เค้าพูด ตกใจอึ้ง รีบปฏิเสธ “ เปล่า “ เค้าเฉียงมองดูแววตาเธอเย็นชื่น เธอที่ปากไม่ตรงกับใจ แล้วแอบหึคำนึง มุมปากได้ยกขึ้น “ เห็นผู้ชายที่ตัวเองรักแต่งงานกับผู้หญิงอื่นจะไม่ เสียใจได้ยังไง ถ้าผมเห็นผู้หญิงที่ผมรักแต่งงานกับคนอื่น คุณรู้มั้ยผมจะทำยังไง ? “ ในคำพูดของเค้ารู้สึกมีความหมายอะไรแอบแฝง เธอไม่กล้าตอบเอาแต่ไสหัว “ ผมจะหักขาเธอทิ้ง ทำให้เธอต้องนั่งรถเข็นตลอดชีวิตจากนั้นก็อยู่กับผม ผมพูดอย่าง ง่ายดายและสบายแต่คพูดโหดร้ายมาก เธอฟังแล้วตัวสั่นไม่หยุด เห็นเธอตัวสั่นเค้าแกล้ง เป็นห่วงกอดเธอไว้กับอก “ วันนี้อากาศก็เย็นสบายดี ไม่ถึงกับหนาวนี่ “ “ ไม่ , ไม่หนาว.....” เธอรีบไสหัวอีกรอบ ข่าวที่เธอเป็นกิ๊กของเค้าได้รู้ไปทั่วในงานแต่ง ธนนท์ได้ยินแล้วสีหน้าเคร่งเครียด ไม่นึกว่า เธอจะทำตัวต้อยต่ำขนาดนี้ ถึงกับยอมเป็นกิ๊กกับลูกเมียน้อย อำนาจของเงินทองมันช่างใหญ่ ? แต่ก่อนเค้าทำไมถึง ไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบนี้ หลังงานแต่งธนนท์ผ่านไป ข่าวเธอกับเชษฐาได้ดังไปทั่วเมือง A “ แกไสหัวออกไปจากบ้านฉัน อย่ากลับมาอีก “ เธอถูกพ่อเลี้ยงไส่ออกจากบ้าน ไม่มี ใครรู้ว่าเธอเสียสละเพื่อสองครบรอบ เธอก็ไม่อยากให้พวกเค้ารู้ ให้เธอตกนรกคนเดียว ดีกว่า ! เชษฐารังเกียจตัวเองที่ถูกพูดนินทาเป็นลูกเมียน้อยอยู่แล้ว วันนี้ถูกเอามาประจานหัวเราะ เยาะอีกครั้ง เค้าโกรธจนเขวี้ยงปาข้าวของในบ้านแตกหมด และทีทำให้เค้าโกรธมากคือตัวก่อปัญหานิสา เค้าไม่เคยคิดว่าเค้านี่แหละเป็นคนบีบเธอ ให้มาถึงจุดนี้ ที่เค้าเองถูกหัวเราะเยาะก็สมควรแล้ว เค้าหาจนทั่วที่ไปเธออาจไปแต่ก็ไม่ได้อะไร ในระหว่างที่หาอารมณ์เค้าโมโห ได้ลงคำสั่งให้ คนตามหาเธอสุดท้ายรู้ว่าเธออยู่ในผับ เธอไม่นึกเลยว่าพ่อบุญธรรมเธอจะไล่เธอออกจากบ้าน ไม่ว่าเธอจะพยายามอ้อนวอนยังไง ก็ตามพ่อก็ไม่เปลี่ยนใจ ใจแตกละลายเธอได้แต่งมอมเหล้าตัวเอง วันนี้เธอได้กลายเป็นเด็กกำพร้าอีกครั้ง เธอสูญเสียทุกอย่าง เป็นตัวตลกของทั้งเมืองA ไม่ เคยลิ้มรสความสิ้นหวังเป็นไง ที่แท้ก็หัวใจตายด้านไม่มีความรู้สึกเหมือนผงขี้เท้านี่เอง เดินเซไปมาเยาะเย้ยตัวเองไปถือขวดเหล้าขึ้นไประเบียงชั้นสอง ที่นี่นอกจากเธอไม่มีใคร อื่น ไม่มีใครอยากจะทักเธอ กบัวจะเป็นเป็นขี้ปากของคนทั่วเมืองชื่อเสียงดีก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ชื่อเสียงเธอกลับไม่ดีด้วยสิ เธอเอนตัวกับราวจับหัวเราะไปและร้องไห้ไป อาการระหว่างเมาขาข้างนึงได้ข้ามออกไป จากราวจับ เค้าขับรถมาถึงที่ผับ เพิ่งลงรถก็เห็นเธอกำลังเอาขาอีกข้างข้ามไป เค้ายืนมองอยู่เฉยๆ แค่ คิดว่าเธอไม่นะจะคิดสั้น แต่ดูอยู่อารมณ์อยู่ๆก็ขึ้นมา ผู้หญิงคนนี้สมองมีปัญหาแน่เลย ดื่กๆอย่างนี้ออกมาที่ผับคนเดียวโดนหาที่ตาย อยาก ตายทำไมไม่หาที่ๆมันสูงกว่านี้ ตึกสองชั้นจะเอายังไง ในขณะที่เค้าก้มหัวลง เงาดังจากชั้นสองได้ร่วงลงมา เสียงกรี๊ดตกใจ——— ตุ่ม.......
已经是最新一章了
加载中