บทที่ 30 ผู้หญิงของฉันยังต้องรอให้เธอมาอุ้มรึไง

ในหัวของเธอได้ยินเสียง มึนงงก้องอยู่ จากนั้นก็ไม่ได้ยืนเสียงอะไรเลย ดวงตาจ้องไปที่ตัวเลข หน้าจอของเค้า เธอจ้องดูตัวเลขจาก 3:59 เป็น4:00 เธอแพ้แล้ว ในสมองคิดแต่คำนี้ เค้าเก็บมือถือกลับไป จ้องเธอแล้วพูดอย่างได้ใจ : “ เป็นคนโง่แล้วก็ยังชอบอวดฉลาด “ เธอรู้ว่าเค้ากำลังพูดประชดเธอ