已经是第一章了
บทที่ 100 ต้องปรนนิบัติฉันทุกวัน
หลังจากที่ไม่ได้ปลดปล่อยมานาน วันนี้ได้ปลดปล่อยสักที เค้านอนลงข้างๆเธอท่าทีที่รู้สึกพอใจมาก แต่นิสากลับกอดผ้าห่มไว้แล้วร้องไห้สะอื้นอย่างเบาเสียง
แต่เวลาร้องนานเกินไปจนทำให้เค้ารำคาญและโกรธขึ้น
“ นี่เธอร้องไห้ทำไม เป็นเพราะว่าฉันแตะต้องตัวเธอนั้นเหรอ เธอเป็นเมียของฉันนะ ฉันจะแตะต้องเมียตัวเอ
已经是最新一章了
加载中
