已经是第一章了
บทที่ 156 เป็นไปไม่ได้ที่จะขอโทษยอมรับผิด
“ปล่อยเขา！”
พูดสั้นได้ใจความ ในคำพูดเต็มไปด้วยความเย็นเยือกที่ไม่ต้องการให้พูดแทรก
แม้กระทั่งซูซินหว่านต่างก็อดไม่ได้ที่หันไปมอง
ในความทรงจำเวลาที่พูดกับเขานั้น ถึงแม้เคยชินกับการออกปากใช้คำสั่งแต่เวลาปกติก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกที่กดดันกับเขามาก
วันนี้เปรียบเทียบท่าทางของเขาที่มีต่อถังย
已经是最新一章了
加载中
