บทที่ 10: จากไป
เจ็บ เจ็บไปถึงที่ใจ ถึงแม้พื้นจะปูด้วยพรหมที่นิ่มนวล
แขนข้างขวาที่พลิกไปชนกับโต๊ะชงชาพอดี
พิงกี้ถูกความเจ็บนี้ส่งเสียงร้องแหลมปรี๊ดออกมาจนแทบจะสลบไป
“ โถๆๆ ขอโทษด้วยนะ พิงกี้ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ”
คุณหญิงกาญจนาเอ่ยออกมาอย่างไม่จริงใจ และแกล้งเอ่ย
“ เห็นท่าทางเธอเหมือนคนใกล้ต