已经是第一章了
บทที่ 96: ลูกไม้ของผู้ชายสารเลว
เห็นพิงกี้เซ็นต์ชื่อแล้ว สายตาชาตรีมีความพอใจโผล่ขึ้นมา
ถึงเก็บอาการยังไงก็ไม่สามารถเก็บรอยยิ้มได้ใจและพอใจไว้ได้
เขาหัวเราะออกมาราวกับว่าเห็นภาพของตระกูลดำรงกูลส่องแสงสว่าง
ก้าวไกลเป็นหมื่นๆลี้ยังไงอย่างงั้น
เขาลุกขึ้นและเอาสัญญาชุดนึงไว้ในกระเป๋า
แล้วยื่นมือไปที่พิงกี้ด้วยความดูดี “ ย
已经是最新一章了
加载中
