已经是第一章了
บทที่ 97: พิษต้องแก้ด้วยพิษ
ตอนที่พิงกี้หันมา ประพันธ์แก้ผ้าขนหนูที่คาดเอวอย่างช้าๆและใจเย็น
เขาคึกคะนองตื่นเต้นเหมือนโรคจิต เขาดูพิงกี้ที่โมโหจนหน้าแดงไปด้วย
และมุ่งมาที่ตรงหน้าเธอไปด้วย เขาหยุดไว้ที่ระยะห่างกับเธอประมาณหนึ่งเมตร
จากนั้นก็แก้ผ้าโยนลงพื้น
“ เป็นไงบ้าง ของฉันใหญ่ไหม? ” ประพันธ์เปลือยกายไว้
ไม่มีแม้
已经是最新一章了
加载中
