已经是第一章了
บทที่ 121 มากันทีละคน
เวลาเกือบเที่ยงคืน ไฟหน้าห้องของผู้ป่วยรวมถูกปิดไปแล้ว ส่วนภายในห้อง
ที่เตียงของพิงกี้ยังคงมีแสงสว่างที่มาจากไฟดวงเล็กบนหัวเตียง
แสงไฟที่ส่องกระทบบนใบหน้า ทำให้เห็นชัดถึงความซีดขาวเหมือนคนไม่มีเลือด
ริมฝีปากที่ซีดเซียวและแห้งหยาบเหมือนคนขาดน้ำดูไร้ชีวิตชีวา
เธอหลับอยู่บนเตียงคนไข้อย
已经是最新一章了
加载中
