已经是第一章了
บทที่ 127 :การพัวพันที่ป่าเถื่อน
“นายออกไป” เควินใช้คำพูดที่เรียบง่ายไล่เตชิตออกไปทันที
“แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ”
เตชิตพูดพร้อมเชิดหน้าขึ้น เขาก็ไม่ใช่คนที่นิสัยดีอะไร?
ลูบจับคำลอที่ถูกจี้จนเจ็บ เสียงที่แหบแห้งของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ
ดวงตาที่จ้องเควินไว้ก็เย็นชา สายตาที่เย็นชานั้นแทบมีเกาะตัวเป็นมีดบิน
“ถ้านายไม่ไปเอง ตอนนี้ฉั
已经是最新一章了
加载中
