已经是第一章了
บทที่ 162:เควินมาแล้ว
นาฬิกาเดินติ๊กตอกๆไปเรื่อยๆ พิงกี้นั่งเงียบๆอยู่ตั้งนาน ยิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกห้องเล็กๆห้องนี้อ้างว้างมาก
อ้างว้างจนเธอรู้สึกเหงามาก
ลุกจากโซฟา เตรียมเอาเสื้อจะไปอาบน้ำแล้วนอน คิดไม่ถึงว่าเสียงกริ่งประตูกลับดังขึ้น
“ใครคะ?”พิงกี้เดินมาตรงประตู และถาม
ตาแมวของประตูเสียไปแล้ว
已经是最新一章了
加载中
