已经是第一章了
บทที่184:ผู้ชายคนนี้คงไม่ใช่กำลังเขินอายอยู่มั้ง?
“ครับ เจ้านาย!”
พายุพยักหน้ารับคำสั่ง ในแววตาที่ช็อกและหวาดกลัวของป้าหวัง เขาเดินมาที่ตรงเธออย่างเย็นชาและจับคอเสื้อเธอไว้ เหมือนกับว่าหิ้วหมาตายตัวนึงยังไงอย่างงั้นและลากเธอขึ้นมา
“เพี๊ยะๆๆๆๆๆ” เสียงตบดังขึ้นอย่างไม่หยุด พายุไม่มีการหยุดพักใดๆทั้งสิ้น ซ้ายทีขวาทีตบจนครบยี่สิบที!
已经是最新一章了
加载中
