已经是第一章了
บทที่217: ยังปึ๋งปั๋งขึ้นมาได้อีกหรอ?
“คุณเควิน?” พิงกี้ยักคิ้วด้วยความประหลาดใจ “คุณยังมีธุระอะไรอีกหรอคะ?”
“คุณไปพักผ่อน ผมมาอยู่เป็นเพื่อนเขาเอง”
“....คุณ?” พิงกี้ไม่ใช่ว่าไม่มั่นใจในตัวเขา แต่ถึงขั้นสงสัยว่าเขามีแรงจูงใจอะไรรึเปล่าเลย เธอถามเสียงเบาว่า “คุณคงไม่ฉวยโอกาศเอาเขาตายมั้งคะ?”
“วางใจเถอะ ผมไม่โง่ขนาดนั้นหรอ
已经是最新一章了
加载中
