已经是第一章了
บทที่ 350: กำลังสู้รบของฉันแข็งแกร่งมากเลยนะ
ถือกระเป๋าไว้เดินมาสองก้าว พิงกี้ก็ยังโมโหมากอยู่
สิ่งเดียวที่เธอรู้สึกโชคดีคือไม่มีคนเห็นความเสื่อมเสียของเธอ นี่ถือว่าไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกขายหน้าเสียที ไม่อยากถูกคนอื่นเห็นใบหน้าหดหู่ของเธอ พิงกี้ตบที่แก้มของตัวเองเบาๆ เผยรอยยิ้มที่ผ่อนคลายออกมา
ใครจะไปรู้ เธอเพิ่งเดินออกมาสองก้าวก็ชนเข้าก
已经是最新一章了
加载中
