已经是第一章了
บทที่ 164 ผมเสียใจ
คีรินจึงปิดประตูห้องน้ำและประตูห้องนอนอย่างแรง เขาออกไปแล้ว เธอเลยมองตัวเองที่เหมือนไม่ใช่ผีและไม่ใช่คนในกระจก
เธอเหมือนคนบ้าที่เอาแต่หัวเราะตลอดเวลา บนอ่างล้างมือนั้นเต็มไปด้วยผมของเธอ เป็นผมที่คีรินกระชากผมเธอแรงจนหลุดแบบนี้
เธอหัวเราะไปสักพัก จากนั้นก็เกร็งหน้าและหุบยิ้ม แล้วค่อยๆถอดเสื้
已经是最新一章了
加载中
