已经是第一章了
บทที่ 232 อาการอยากได้ของเธอกำเริบอีกครั้ง
ช่วงบ่ายพวกเขาสองคนนอนกอดกันจนหลับไป พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็สี่โมงเย็นแล้ว ในหมู่บ้านที่สร้างอยู่บนภูเขานั้นมืดเร็วกว่าที่อื่น คนที่นี่มักจะเริ่มทำกับข้าวตอนกลางคืน เธอจึงสะกิดแขนของเขา “ตื่นเถอะ ฉันจะไปทำกับข้าวมื้อเย็นแล้ว”
คีรินจึงยกแขนขึ้นมาดูนาฬิกา “นี่พึ่งสี่โมงเย็น จะทำกับข้าวเย็นแล้วหรอ ตอนเ
已经是最新一章了
加载中
