已经是第一章了
บทที่ 134หลินอวี้มาพาตัวออกไป
บทที่ 134หลินอวี้มาพาตัวออกไป
เสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดมาจากบริเวณด้านหลังของเขา ถานจงหมิงเลยไม่มีกะจิตกะใจหันไปมองบุคคลที่ก้าวเข้ามาในห้อง เสิ่นอีเวยมองจากสายตาเขาก็รู้ว่าเขาโมโหเกรี้ยวกราดขึ้นมา ตอนนั้นเขาง้างฝ่ามือจะตบเสิ่นอีเวยอย่างโมโหโกรธา
“อีผู้หญิงแพศยา เมิงกล้า...โอ้ย!”
ถานจงหมิงที่ย
已经是最新一章了
加载中
