บทที่ 31 : ปิดเมือง

“ จอมขวัญ ! สุดที่รักของผม ” ภูชิตทำเสียงสูงเรียกออกมาอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีคนตอบกลับอีกเช่นเคย เขาขมวดคิ้งและก้าวเท้าเดินเข้าไปข้างใน ในบ้านประตูเปิดไว้หมด แต่ไม่มีใครสักคน เสื้อผ้าข้าวของก็เอาไปหมด เหลือไว้แค่ของเล่นและเสื้อผ้าเด็กที่เคยใส่ ในกองสิ่งของ ภูชิตเห็นกระดาษเขียนจ