已经是第一章了
บทที่ 25 คุณมาร์ค เราไม่ได้สนิกัน
คริสอมยิ้มเบาๆ รอยยิ้มนั้นเหมือนความรู้สึกที่อบอุ่นและเหมือนลมที่พัดผ่านมาอย่างสบายในฤดูใบไม้ผลิในความทรงจำของเธอ “ไม่เป็นไร ผมไม่ดีเอง หลายปีมานี้ กลับไม่ได้อยู่เคียงข้างแอม ทำให้แอมต้องลำบากขนาดนี้”
หลังจากที่คริสกลับประเทศ เขาได้ยินว่าแอมแปร์อยู่ในคุก ถ้าเขารู้ว่ามาร์คไม่สามารถให้ความสุขกับเธอไ
已经是最新一章了
加载中
