已经是第一章了
บทที่ 13 ไม่ได้เกิดวันเดียวกัน แต่จะขอตายวันเดียวกัน
น้ำฝน:“คุณชานนท์ คุณเรยาเป็นคนผลักต้นกล้า
เขาเป็นคนผลักต้นกล้าลงมาจากบันได
คุณชานนท์ คุณปล่อยฉันกับลูกไปเถอะ ฉันขอร้องคุณ ฉันขอร้องคุณนะ”
น้ำฝนคุกเข่าอยู่บนพื้น จับที่ขาเขาไว้แน่น และกราบที่เท้าเขาไม่หยุด
“ฉันขอร้องคุณหล่ะ ปล่อยฉันกับลูกไปเถอะ”
“น้ำฝน เธอพอแล้ว เรยาต่างหากที่ช่วยต้นกล้าไว้
已经是最新一章了
加载中
