บทที่1 โดนจับชู้ได้

ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง “ที่รัก เค้ามาแล้ว~”เสียงแปลกๆของคนที่สุรภาไม่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหูของเขา ทำให้เขาตื่นขึ้นจากในฝันทันที เขาเปิดสวิตช์ไฟ กลับเห็นผู้ชายคนแปลกหน้าที่เขาไม่รู้จัก เขาคนนั้นตัวเปลือย เหมือนตัวเขาที่ไม่ได้ใส่อะไรอยู่ใต้ผ้าห่ม “ เฮ้ย”เขาตะโกนด้วยความตกใจ รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคุมตัวให้สูงกว่าเดิมแล้วจองไปที่ผู้ชายคนนั้นด้วยความระแวง “นี่คุณคือใคร?ทำไมถึงมาอยู่บนเตียงฉัน? ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!” ทันใดนั้นเอง ประตูโดนพังเข้ามาด้วยความรุนแรง จูเนียร์ใส่เสื้อคุมสีดำที่ดูหลวมๆ ใบหน้าเหมือนได้ปกปิดไปด้วยครีมกันแดด เหมือนทั้งตัวเต็มไปด้วยความโกรธ สายตาอันเย็นชาจ้องไปที่ตัวของสุรภา : “เป็นภารยาที่ดีของผมจริงๆนะครับ! รู้ว่าผมทำงานหนักจนเครียดเกิน เลยได้แสดงละครที่น่าชื่นใจผมดู!” สุรภามองจูเนียร์ที่พังประตูเข้าด้วยมาทันทีทันใด แล้วมองไปที่ผู้ชายคนแปลกหน้าคนนั้นสีหน้าของเธอเปลี่ยนทันที “ เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะ เพราะเมื่อคืนฉันได้รับข้อความจากคุณฉันเลย……” “ ข้อความจากผมหรอ?” จูเนียร์ยิ้มด้วยความนิ่ง แล้วโยนมือถือไปให้เขา: “ คุณบอกผมได้ไหม ผมได้ส่งข้อความให้คุณเมื่อไหร่?” สุรภา รับมือถือจากเขา พร้อมล้วงมือถือของตัวเอง เขาอยากจะหาเจอข้อความที่เขานัดเขามา แต่กลับตกใจเพราะเห็นว่ามันไม่มี จากมือถือทั้งสองเครื่องมันไม่มีเลย ! กลับมีข้อความหนึ่งที่ส่งจากคนที่ไม่รู้จัก [ที่รัก เจอกันที่เดิมนะ !] จูเนียร์ควักมือถือจากเขา ทำเหมือนจะพิสูจน์อะไรบางอย่างแล้วเอามือถือขอเขามา พร้อมทั้งโทรไปในเบอร์ที่ส่งข้อความมาให้ เสียงสายเรียกเข้าดังขึ้น ซึ่ง เสียงนั้นมาจากชู้คนนั้นที่กำลังซ้อนตัว และสั้นไปทั้งตัวอยู่ สุรภาสีหน้าตกใจ รับรู้ว่าตัวเองกำลังโดนแกล้ง “จูเนียร์ คุณต้องเชื่อฉันนะ ข้อความที่คุณส่งมานั้นมันต้องโดนมันลบไปแน่นอน! ฉันไม่รู้จักมันเลย…..” “คุณจูเนียร์ ! ชู้คนนั้นหันสายตามา แล้วทุ่มตัวไปที่เท้าจูเนียร์ พูด้วยความน่าสงสารว่า: “ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนยั่วผมก่อน คุณจูเนียร์ครับ เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับผมจริงๆนะครับ ปล่อยผมไปเถอะครับ……” “ ออกไป!” จูเนี่ยแตกร่างของชายคนนี้ให้ออกจากตัว พร้อมมอบหมายให้บอดี้การ์ด : “ นำมันไปที่คอนโดก่อน แต่อย่าพึ่งทำมันตาย” “ครับ” บอดี้การ์ดลากตัวชู้ออกไป สุรภา กลืนน้ำลาย อยากจะอธิบายอีกครั้ง แต่จูเนี่ยกลับถอดเสื้อคลุมออก มือทั้งสองจับตัวเขาไว้ เขาไม่มีโอกาสแม้แตเริ่มพูด คนทั้งตัวก็โดนทิ้งไปที่อ่างอาบน้ำ น้ำเย็นๆเปิดออกมาจากก๊อกน้ำ ลงบนตัวเขา อากาศตอน ฤดูหนาว ค่อนข้างอึดอัด ในห้องอาบน้ำอากาศก็ไม่ค่อยถ่ายเท ร่างกายของเค้าเหมือนโดนมีดกำลังแทง แม้แต่ยืนยังยืนไม่นิ่ง ลำคอเหมือนมีบางสิ่งมาขัดไว้ พูดไม่ออกซักประโยคนึง “ ผู้ชายคนนั้นเคยจัดต้องที่ไหนของคุณ” สมองของจูเนียร์เหมือนโดนความเย็นเครื่อบไม่มีแม้แต่ความอุ่นของร่างกาย: “ หน้าอก ขา หรือทั้งตัว ? “ “ไม่ ไม่เลย……” “ ไม่พูดใช่ไหม แสดงว่าทั้งตัวของคุณมันต้องการกำจัดเชื้อออก!” จูเนียร์หัวเราะออกมาด้วยความนิ่ง หันหลังแล้วเดินไปที่มุมเก็บยาฆ่าเชื้อ หยิบขึ้นมา เทตั้งแต่หัวลงไป กลิ่นฉุนจมูกของยาฆ่าเชื้อเต็มไปด้วยทั้งห้องอาบน้ำ กระตุ้นถึงความรู้สึกร่างกาย น้ำเย็นในอ่างอาบน้ำก็ยิ่งเพิ่มขึ้น สุรภารู้สึกที่ขาเริ่มมีอาการตะคริว เจ็บจนหน้าแสดงอาการออกมา เขากัดฟันทนและพูดว่า: “ ฉัน โดนคนอื่นใส่ร้าย! ตอนฉันตื่นมาตัวฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว และฉันสาบานได้เลยว่าผู้ชายคนนั้นยังไม่ได้ทำอะไร” หลังจากพูดเสร็จ จูเนียร์ก็จับคางของเขาไว้แน่น เขาจับหน้าเขาให้มองขึ้น ทั้งสองคนก็สบตากันพร้อมกัน สุรภา เห็นใบหน้าของเขา: “ ตอนนั้นคุณทำทุกวิถีทางเพื่อบังคับให้ฉันแต่งงานกับคุณ ตอนนี้ก็อดไม่ไหวที่จะไปหาผู้ชายล่าผู้ชายคนอื่น คุณมันหิวขนาดนั้นเลยหรอ?ได้! งั้นผมแม่งทำให้คุณสมดังใจ!” เขาลากหัวเข่าสองข้างของเขาออกจะในน้ำ ท่อนล่างเริ่มไม่มีความรู้สึกตั้งตัว หนาวจนตัวลื่นล้มไปที่อ่างอาบน้ำ พร้อมทั้งน้ำยาฆ่าเชื้อขี่เข้าไปในจมูก ทำให้เขารู้สึกหายใจไม่ออก เขาอยากจะออกจากในน้ำ ตัวพุ่งไปข้างหน้า แต่จูเนียร์กลับถอยตัวออกไป ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะให้เขาสูบอากาศหายใจ