บทที่ 2 ฉันไม่หย่า

ไม่มีความสุข มีแต่ความเจ็บปวด ทั้งปาก. อวกออกมาด้วยฟองน้ำ เมื่อพ้นจากในน้ำ เขาแค่รู้สึกว่าทางร่างกายของเขาโดนฉีกออกเป็นชิ้นชิ้น เสียแรงไปมากแค่ไหนกว่าจะบังคับให้ตัวท่อนบนร่างกายออกมารับอากาศบริสุทธิ์ได้ “เจ็บ……จูเนียร์ เบาหน่อยได้ไหมขอร้อง……” “เจ็บหรอ? นี่คุณรู้ถึงอาการเจ็บหรอ?”จูเนียร์คิดว่า มีแต่การปล่อยอารมณ์ด้วยความรุนแรงในการทำโทษ. เขา เขาจับขาของขาด้วยความรุนแรงเหมือนกำลังจะแยกชิ้นส่วนด้วยเต็มแรงของเขา จากนั้นยกขึ้นสูงสูงแล้วโยนลงไป แล้วตะโกนด้วยเสียง พลังเต็มทั้งหมดว่า “ผมเก่งกว่าหรือชู้ของคุณที่เก่งกว่า?” “……”เขาไม่สามารถขยับปากพูดได้ ให้คำตอบเขาไม่ได้ เขายิ่งใช้แรงกระแทกต่อ: “สุรภา ผมจะให้คุณจำวันนี้ไปตลอด จำความเจ็บแบบนี้!” ถ้าจะเจ็บปวด งั้นก็ต่างเจ็บไปพร้อมกัน! สามปีก่อน จูเนียร์อยู่เมืองนอก พ่อเขาได้เกิดอุบัติเหตุอาการสาหัส ทั้งบ้านแย่ลงทันที หลังจากเขากลับประเทศ พ่อเขาก็ก็ขอร้องให้เขาแต่งงานกับสุรภา! หลังแต่งงาน เขาไม่เคยจับต้องตัวเขา ไม่คาดคิด…… นอกใจ! ฮืม เป็นภรรยาที่แสนดีจริง! เขาเต็มสุดแรงเหมือนคนบ้าไปแล้ว ไม่หยุดแบบครั้งแล้วครั้งเล่า จนร่างกายสุรภาไม่ไหวแล้ว ค่อยๆหลับตาลง เริ่มเข้าใกล้ความมืดมัว เหมือนเขามองเห็นไปถึงอดีตที่ไม่นานมานี้มีหนุ่มคนหนึ่งเดินผ่านประตูบ้านเขาไป ทำให้เขานึกถึงรอยยิ้มที่แสนจะสดใสนั้น ทำให้ทั้งวัยใสของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่น เป็นสิ่งที่เขาค้นหามาแล้วครึ่งชีวิต “จูเนียร์……”เขาเรียกออกมาด้วยความไม่รู้ตัว จากนั้นก็สลบไปเลย ลืมตาขึ้นอีกที สุรภามองเห็นพวงไฟที่เป็นสไตล์หรูหราแบบแทบอมริกา นี่เป็นแบบเดียวที่ห้องนอนงานแต่งของเขากับจูเนียร์ เขากลับบ้านแล้ว เมื่อคืนจูเนียร์ทำร้ายเขาไปทั้งคืน ตอนนี้ ร่างกายของเขาไม่มี แรง หัวหนักไปหมดเท้าไม่มีแรง เหมือนอาการคนเป็นไข้ เขาลงไปตักน้ำชั้นล่าง เพิ่งดึงประตูออกก็ได้ยินเสียงผู้ชายกับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังคุยกันอยู่ “ พี่จูเนียร ภานอกใจจริงหรอ? อาจจะเป็นเพราะโดนใส่ร้ายหรือเปล่า?” ใต้ตาของอุ้มเริ่มมีน้ำตา เขาเป็นผู้หญิงที่มีสีหน้าอ่อนโยนอยู่เสมอ ตอนนั้น สุรภาโดนเขาหลอกเพราะหน้าแบบนี้แหละ เลยเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด มีความลับอะไรก็บอกเขาหมด ได้ยินมาว่าเขาแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งแต่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ชอบเขา แต่ใครๆก็คิดไม่ถึง อุ้มปลอดใจเขาด้วย มืออีกข้างหนึ่งก็ดึงไหล่ของจูเนียร์บอกว่า: “ นี่คือพี่จูเนียร์ เราโตมาด้วยกัน ภา เธอควรจะรู้จักเขานะ?” พอนึกถึงอดีตของเรื่องนี้ สุรภากำมือตัวเองไว้แน่น “ โดนใส่ร้าย?” จูเนียร์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ คำอธิบายที่มันให้มามันเหมือนเล่นตลก คุณคิดว่ามันเป็นการใส่ร้ายหรอ?” “ ฉันจะคุยกับผู้ชายคนนั้น ยืนยันความบริสุทธิ์ของฉัน!” จูเนียร์พึ่งจะพูดจบ สุรภาก็รีบที่จะลงมา เขาจ้องไปที่อุ้ม พผุดออกมาด้วยความมีพลัง แต่สำหรับในสายตาของจูเนียร์ไม่มีแม้แต่ความน่าเชื่อถือ “คุยกัน? เป็นบทละครใหม่ของคุณหรอ?” สุรภาซึ่งกำลังที่จะพูดให้เขาเข้าใจ แตกกลับได้ยินอุ้มใช้น้ำเสียงอ่อนโยนพูดขึ้นว่า: “ พี่จูเนียร์ ภาเขารักคุณมากแค่ไหนอะ คุณก็เชื่อเขาสักครั้งหนึ่ง ให้ไอ่ชู้มันมาคุยถึงเรื่องกับเขาเหอะ?” สุรภามีความสงสัยในใจ ทำไมอุ้มถึงช่วยเขาพูด? จูเนียร์เม้มริมฝีปาก นั่งที่เก้าอี้แล้วไขว้ขาขึ้น กำลังคิดอะไรบางอย่าง: “ ได้ ผมให้โอกาสคุณครั้งนี้! คุณแม่บ้าน! เอามันเข้ามา!” “ครับ ท่าน” แม่บ้านสั่งลงไป บอดี้การ์ดที่ใส่ชุดสีดำสองคนได้พาตัวผู้ชายคนหนึ่งที่จมูกช้ำไปหมดหน้าบวมเข้ามาแล้วยนตัวไปไม่ไกลจากเท้าของจูเนี่ย หน้าของไอ่ชู้ เต็มไปด้วยรอยช้ำ ใต้ริมฝีปากมีรอยเลือดติดอยู่ สุรภา รู้สึกมีความน่ารังเกียจขึ้นมา มีความชันใจ เค้าพยายามบังคับตัวเองให้นิ่ง แล้วเดินไปข้างหน้าถามขึ้น: “คุณบอกว่าฉันยั่วคุณก่อน?คุณมีหลักฐานอะไรไหม ?” “ผม…… บริเวณหน้าอกของคุณมีปัญสีแดงแดงอันนึง “ มันพูดด้วยความไม่ชัดเจน และพูดต่อว่า: “ . ที่อ่อนที่สุดจะทำให้คนเกิดอารมณ์คือคอ และที่ต้นขามีรอยแผลเก่า” ทุกคำที่เขาพูดออกมาทำให้สุรภาสีหน้าเริ่มไม่ค่อยดี มัน…… รู้พวกนี้ได้ยังไง!