บทที่10 ตรวจความสัมพันธ์พ่อลูก

“อ๊า…..” อุ้มมาตกใจลืมตาตัวโต ไม่สามารถควบคุมร่างกายได้ จึงได้แต่มองพนังที่ร่างกายกำลังจะหงายหลังกระแทกใส่…… “อุ้ม!” จูเนียร์ตกใจหนัก ยืนขาไปลองไว้จ รับตัวเขามาที่อ้อมกอดได้ทัน: “ คุณเป็นไงบ้าง? “ฉัน……”อุ้มถึงกับเหงื่อแตกบนหน้าผาก มึงทั้งสองข้างจับที่ท้องไว้ : “ เจ็บ……ท้องของฉันเจ็บมากพี่จูเนียร์ ลูกของเรา ต้องช่วยลูกของเรานะ…..” ถ้าจะบอกว่าหักมีความเชื่อใจที่มีต่อสุรภามาก่อนนี้ ณ ตอนนี้มันไม่มีแล้ว เขาอุ้มตัวอุ้มขึ้นมา ปลอบใจว่า: “ ไม่เป็นไรครับ ผมเชื่อคุณ ผมเชื่อว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเราจริงๆ!” อุ้มเขาขึ้นแล้วเดินไปข้างหน้า จูเนียร์ใช้สายตาแสนจะเย็นชามองไปที่สุรภา: “ เพราะอุ้มกับลูกเขาเป็นอะไรขึ้นมา คุณชุของคุณพรเด็กที่อยู่ในท้องของคุณ ผมสาบานเลย อย่าคิดที่จะรอด พอพูดจบ เขาก็เดินออกไปด้วยความโกรธแค้น คำพูดและกิริยาที่เขาแสดงออกมานั้น ไม่มีแม้แต่ความสงสาร สุรภายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น ไปกับคำคนนั้นไม่กี่วินาที จากนั้นเธอก็หัวเราะออกมา เธอตลกตัวเองกลับความหมดหวังนี้ นี่แหละนิสัยตัวจริงของเขา ทำเขาเจ็บโดยได้ไม่ต้องคิด ทำเขาเหมือนกับคนที่ไม่รู้จัก เขาก็ไม่ได้ลังเลอะไร เรียกรถแล้วตามจูเนียร์ไปที่โรงพยาบาลเลยหรอคะ —— ณ โรงพยาบาล อืมถูกนำตัวไปตรวจ สุรภามองไปที่ห้องนั้นด้วยความเงียบ พร้อมคุยกับจูเนียร์ที่อยู่ข้างข้า : “ ฉันจะให้คุณดูว่าฉันไม่เคยหักหลังคุณ จากนั้นก็เดินไปที่ห้องตรวจครรภ์ทำการเจาะน้ำคร่ำ เขาเพียงแค่บอกข้อมูลของจูเนียร์ หมอก็รีบจัดการตามที่ขอ พอทำการเจาะน้ำคร่ำเสร็จ สุรภาก็นอนด้วยบนเตียง แล้วมองไปบนเพดาน เพดานช่างใสสะอาดบริสุทธิ์ เขาหลับตาลงรอเวลาที่ผลจะออกมา การรอเป็นสิ่งที่ยากท่าสุด ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก เวลาผ่านไปเป็นวิเป็นนาที มันแสนนานมาก ภายในห้องเงียบเหมือนป่าช้า ไม่มีแม้แต่เสียงของคนหรือเครื่องต่างๆ เขาเหมือนคนเป็นที่ถูกฝังไว้ในป่าช้านี้ เวลาผ่านไปแล้วหลายชั่วโมง ปั๊ง— ประตูห้องถูกเปิดออก มีคนถีบประตูเข้ามา ทำเอาสุรภาตกใจมาก รีบตื่นขึ้นมาจากเตียง ก็เห็นจูเนียร์มีอาการโกรธทุ่มเขามา ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เดินเข้ามา เอาเอกสารชุดหนึ่งปาไปที่หัวเขาแล้วพูดว่เ : “ สุรภา ผมแม่งเกือบจะเชื่อคุณแล้ว!” กระดาษบางบางตกลงมาจากพวกเขา สุรภาไม่เข้าใจก็เลยรีบเก็บแล้วเอามาดู แค่มองแล้วทำให้เลือดของเขาเหมือนทุ่มเข้ามาไปที่สมองฟ ผลที่ออกมาแสดงว่าลูกของเขากับจูเนียร์ไม่มีความสัมพันธ์ใดใด เค้าจับใบแสดงผลไว้หนึ่งตัวสั่น แม้แต่เสียงก็กลัวจนสั่นไป เขาโกรธจนโยนเอกสารนั้นทิ้ง : “ เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้แน่นอน เด็กในท้องเป็นของคุณ ฉันเคยมีกับคุณแค่คนเดียว ก็คือคืนนั้นที่ktv……” พอพูดจบเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ เขาชี้ไปที่จูเนี่ยเราพูดว่า : “คุณเป็นคนเปลี่ยนใบแสดงผลนี้ใช่มั้ย? ใบนี่มันไม่ใช่ของฉันแน่นอน คุณเอาใบผิดใช่ไหม?” ทั้งทั้งที่มีไม่เคยมีผู้ชายคนอื่น พอสุรภาว่าต่อว่าแบบนั้น. จูเนียร์ก็ยิ้มออกมาด้วยความเฉยชา พร้อมความโกรธ กำมือไว้แน่นแน่นกว่าครั้งที่แล้วที่เจอกับจับชู้. เกลียดจนอยากจะฆ่าเขาในตอนนี้เลย “เรื่องมันถึงขั้นนี้แล้ว ความจริงมันก็ปรากฏให้เห็น ผมไม่คิดว่าคุณยังจะโกหกอยู่!” “ ฉันไม่ได้พูดโกหก ถ้าไม่ใช่คุณ ก็ต้องเป็นอุ้มที่ทำ!” ผู้หญิงที่จิตใจโคตรร้าย! สุรภาดึงผ้าห่มออก แล้วลงจากเตียง: “ คนที่แสดงออกมานี้ฉันไม่เชื่อ ฉันจะไปตรวจใหม่อีกรอบ ฉันชื่ออยู่ข้างคุณหมอตลอดที่ทำ จูเนียร์ คุณกล้าที่จะท้าให้ฉันทำอีกครั้งไหม ฉัน……”