已经是第一章了
บทที่ 62 รู้สึกสบายใจ
สุรชายส่งฟ้ารดากลับถึงบ้านแล้วค่อยโ่ลงใจจากไป ริสาเห็นเขาสองคนก็ยิ้มเคี้ยวลากดิน พอสุรชายไปแล้ว ก็รีบถามขึ้น " เกิดอะไรขึ้นเอ่ย"
ฟ้ารดานึกถึงจุดประสงค์ที่สุรชายหาตนเอง รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆหมดลง สีหน้าตึงเครียดส่ายหัวให้ เปลี่ยนรองเท้าเสร็จก็เข้าบ้าน
" ไม่ ไม่ใช่ คือเกิ
已经是最新一章了
加载中
