已经是第一章了
บทที่ 67 สมรู้ร่วมคิด
"งั้นก็ขอให้ร่วมมือกันอย่างมีความสุข" นุชรีลุกขึ้นและยื่นมือให้ก่อน ฟ้าใสยิ้มที่มุมปากและยืนขึ้นเช่นกัน ทั้งสองคนเหมือนคุยกันจบ เริ่มร่วมมือกันด้วยการจับมือ
ตอนที่ฟ้าใสเตรียมจะนั่งลง มองเห็นแผลที่เข่าของนุชรี ถามขึ้นอย่างตกใจ "คุณนุชนี่มันคืออะไร?"
ด้วยความรู้สึกช้าของนุชรี มองไ
已经是最新一章了
加载中
