已经是第一章了
บทที่ 88 มีจิตใจของตัวเอง
ฟ้ารดาจ้องมองผู้ชายที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าของตัวเอง มีแฟลชในน้ำตา ใบหน้าของเธอเปล่งประกายแสงดอกไม้ไฟ
อภิสิทธิ์ก็ไม่เร่งเธอ มองเธออยู่อย่างเงียบๆ ในดวงตาไม่มีสิ่งที่เธอต้องการปรากฏแม้แต่น้อย
มีคนดูเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ คนที่โห่ฮิ้วก็เพิ่มมากขึ้น สายฝนกับชาตรีบีบตัวเข้าไปกับฝูงชน โห่
已经是最新一章了
加载中
