บทที่ 8 อย่าไปยุ่งกับเธอคนนั้น

ช่วงนี้สายฟ้าก็จะดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ไม่เพียงแต่เพื่อนๆของเขาที่รู้สึกอย่างนี้ แม้แต่พนักงานที่บริษัทก็ยังดูออก สีหน้าของประธานนั้นไม่ได้บึ้งตึงอีกเลย ผ่านมานานขนาดนี้แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้มาตามรังควานเขา อารมณ์จึงต้องดีเป็นธรรมดา “การที่ไม่มีนิดาอยู่ นายก็เหมือนม้าในป่าที่หลบหนีออกมาได้เลยนะ” พชรพูดแซวเขา “ไม่ เป็นม้าที่อิสระต่างหาก” สายฟ้าพูดแก้ไขให้เขา หลังจากนั้นเขาก็วางแก้วไวท์ในมือลง พูดจาออกมาอย่างลึกซึ้ง “นายควรจะเข้าใจตั้งแต่แรกแล้ว” สายฟ้าหัวเราะว่าพชรถามทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ พชรไม่สนใจกับสิ่งที่เขาพูด แต่ค่อยๆปริปากพูดออกมา “นายว่านิดา....ตอนนี้เธอจะทำอะไรอยู่?” “เธอ? ใครจะไปรู้หล่ะ? มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน” สายฟ้าตอบส่งๆ “จากข่าวลือที่พอจะเชื่อถือได้ นิดาเธอไม่ได้ปรากฏตัวในห้องประชุมของบริษัทชงชัยมานานสักพักแล้ว บริษัทชงชัยตอนนี้ก็ได้ให้คุณวิโรจมาดูแลแทน ขนาดดนัยน้องชายของนิดาที่อยู่ออสเตเรียและเป็นนักกีฬาที่อยู่ในช่วงฝึกฝนอยู่ก็ถูกเรียกตัวกลับมา” พชรเงยหน้าขึ้นมองสายฟ้า พูดต่อ​“บริษัทชงชัยนั้นเป็นน้ำพักน้ำแรงของพ่อแม่นิดา และดนัยก็เป็นน้องรักในดวงใจของนิดา สถานการณ์ในปีก่อนที่แสนจะยากลำบาก นิดาก็ไม่เคยทอดทิ้งพวกเขา แต่ตอนนี้เธอกลับไม่ไถ่ไม่ถาม ฉันว่านะ ถ้าไม่ใช่เพราะนิดาเกิดอุบัติเหตุ ก็คงจะเป็นเรื่องครั้งนี้ที่ทำเธอเจ็บสาหัสมากเลยทีเดียว” “นายเลิกเป็นห่วงแทนเธอสักที” สายฟ้าวางแก้วไวท์ลง “เธอเป็นคนยังไง ฉันรู้ดี วิธีการของเธอ พวกเราก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นนิ เธอใช้วิธียังไงเพื่อที่จะได้แต่งงานกับฉัน แต่งงานกันมาตลอด7ปีนี้มันก็มีแค่ชื่อเสียงเท่านั้น ตัวเธอเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ ผู้หญิงอย่างนิดา เธออึดถึกทนมากกว่าแมลงสาบซะอีก ตราบใดที่บริษัทชงชัยและดนัยยังอยู่ เธอจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน ใครจะรู้ว่าครั้งนี้เธอจะมีแผนหลอกให้ตายใจหรือแผนอะไรอีก ถ้านายยังเป็นกังวลแทนเธอขนาดนี้ ป่านี้เธอคงจะหัวเราะเยอะความโง่เขลาของนายอยู่” พชรไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่พยักหน้า บ่งบอกว่าเห็นด้วย “นายพูดถูก นิดานั้นได้ฉายาเป็นถึงผู้หญิงแกร่ง ที่เธอสามารถบริหารบริษัทชงชัยได้ดีขนาดนั้น เดาว่าเธอนั้นเป็นคนที่จะไม่คิดสั้นหรอก ถึงเธอจะถูกนายทำร้ายใจมาตลอด7ปีนี้ และตอนนี้เธอก็ตัดใจจากนายแล้ว เตรียมตัวเองให้พร้อมหลังจากหย่า ก็ไปเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนอารมณ์บ้าง” สายฟ้าคิดทวนคำพูดของพชร สีหน้าซึ่งไร้อารมณ์ ดูไม่ออกเลยว่าสุข ทุกข์หรือโกรธ พชรพูดต่อ “ยังไม่ทันไร นับดาวก็จากนายไป8ปีแล้วสินะ ถึงแม้ว่านิดานั้นจะอยู่กับนายมาแล้ว7ปี แต่ก็ไม่สามารถทำให้ใจนายรักได้เลย ถึงเวลาแล้วที่นายควรจะเริ่มต้นความรักครั้งใหม่ ให้ฉันแนะนำสาวๆให้นายไหม?” สายฟ้าจ้องไปที่พชร พูดประชดประชัน “นี่นายเปลี่ยนอาชีพมาเปิดคลับแนะนำคู่รักแล้วเหรอ?” “พูดตามตรงนะ ฉันรู้สึกว่านิดานั้นก็เหมาะกับนายนะ ทั้งบริษัทชงชัยและเรื่องในบ้านเธอก็ทำได้ไม่เลว ทำได้ดีทั้งสองอย่าง นักธุรกิจอย่างนายก็ควรที่จะแต่งงานกับคนอย่างนี้ที่พาออกงานก็ได้ จัดการธุระในบ้านก็ดี และยังเป็นผู้หญิงที่แคร์นาย ไม่ใช่เหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีปมในใจระหว่างพวกนาย พวกนายก็คงจะมีความสุขมากกว่านี้ บางที่ก็อาจจะเป็นเพราะว่าวิธีแสดงความรักที่เธอให้นายอาจจะไม่ถูกก็เท่านั้นเอง” “พอแล้ว พอได้แล้ว”​สายฟ้าพูดตัดตอนของพชรที่กำลังบ่นพึมพำเหมือนทุกวันด้วยความหงุดหงิด พชรก็จนปัญญาแล้ว เห็นทีเขานั้นช่วยนิดาไม่ได้แล้ว เพื่อนของเขาคนนี้ ดื้อมากกว่าใครๆ ต่อมาพวกเขาก็พูดคุยกันเรื่องธุรกิจ และไม่พูดถึงนิดาอีก