บทที่6 ยินยอมเขา

เจนนี่จับเสื้อของทวีไว้อย่างแน่นและร้องอย่างไร้สติ ทวีจ้องมองเธอ “คุณรับปากแล้วใช่ไหม? ” เจนนี่ร้องไห้และสบัดหัว ทวีพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา：“ถ้าไม่รับปาก ผมไม่สั่งให้เขาหยุด” เจนนี่:“ สารเลว คุณมันโรคจิต คุณมันเห็นแก่ตัว คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง? ทำอย่างนี้ได้ยังไง? ” ในใจแสนเจ็บปวด แต่เธอก็ทนเห็นแม่และน้องๆลำบากเพราะเธอ พ่อเธอเสียตั้งแต่เธอยังเด็ก และแม่อาศัยการขายแผงลอยเลี้ยงเธอสามคนจนโต ความหวังสูงสุดของแม่ก็คืออยู่พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัวอย่างปลอดภัย ลูกๆสามารถเรียนจบปริญญาและมีงานที่มั่นคงทำ ความหวังของแม่มีง่ายๆแค่นี้ แต่เธอทำไม่ได้ เธอทำให้พวกเขาต้องตกนรกทั้งเป็น เพราะเธอคนเดียว ทวี:“รับปากไหม? ” เธอถูกเสียงบัญคับถามซ้ำๆมาข้างหูจนเธอตอบรับไปว่า：“ ฉันยอม ฉันรับปาก ” “น้ำตาไหลออกมาพลากๆๆ เธอรู้สึกหมดเยื่อใย ทวีได้โอบดฝกอดเธอเบาๆและบอกว่า”คนดี อย่าร้องนะ ถ้าคุณทำร้ายลูกในท้อง ครอบครัวของคุณจะไม่ได้อยู่อย่างเป็นสุขนะ เจนนี่ตัวแข็งไปหมด เจนนี่:“ฉันรักคุณมาสี่ปี ฉันได้มอบกายที่บริสุทธิ์และช่วงเวลาที่ดีที่สุดให้คุณไป คุณมีสิทธิ์อะไรมามำกับฉันแบบนี้ ? มีสิทธิ์อะไร ? ” เจ็บใจ และสงสัย ทวี:“คนเราต้องยอมรับความจริง คุณเกิมาในครอบครัวที่ฐานะแบบไหนคุณก็รู้ใช่ไหม? คุณคิดว่าสามารถเทียบกับซอนญ่าได้หรือ? คุณคู่ควรกับผมหรือ? ” “แม่เธอเป็นคนขายผลไม้ แต่พ่อแม่ของซอนญ่าเป็นคนมีฐานะทางสังคม แล้วเธอสมควรจะเป็นเมียน้อยหรือ? เจนนี่กัดฟันไว้ เจ็บแค้นจนพูดอะไรไม่ออก ทวี:“ชะตาชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน การยอมรับความจริงมันก็ไม่ใช่เรื่องที่แย่เสมอไป อีกอย่าง นอกจากสถานะทางสังคมที่ผมให้ไม่ได้ อย่างอื่นผมให้คุณได้หมด” เจนนี่ยิ้มแบบเศร้า :“ผู้หญิงคนนึงไม่มีสถานะทางสังคม และอยู่บ้านผู้ชายที่อต่งงานแล้วทั่งชีวิต มีแต่คนชั่นต่ำเท่านั้นที่จะทำได้ ? ” ทวี:“สมชาย กลับโรงพยาบาล ” พอกลับถึงรงพยาบาล เจนนี่รู้สึกซึมเงียบผิดปกติ เธอทำตามที่หมอบอก กินวันนึง3มื้อ และทำตามที่ทวีบอก วันเวลาผ่านไป พริบตาเดียวก็เข้าสู่ปีใหม่แล้ว ค่ำคืนเดือนเมษายน เจนนี่อุ้มท้องแก่เดินเล่นที่สวน พูดอยู่คนเดียว ：“ลูกจ๋า แม่รักหนูหนูมากเลยนะ แต่แม่อยู่กับพ่อหนูไม่ได้จริงๆ ! จะทำยังไง? พ่อของหนู เขาเป็นสามีของผู้หญิงอีกคนนึง พ่อหนูมาที่นี่แค่สัปดาห์ละสองวัน เวลาที่เหลือเขาจะอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ,แม่ไม่เอาไหน แม่เป็นภรรยาของเขาไม่ได้ ลูกจะเกลียดแม่ไหม? รู้สึกว่าแม่ไม่เอาไหนไหม? แม่แอบไปดูยายและน้าของหนูแล้ว ยายของหนูยังขายผลไม้ที่หน้าโรงเรียน ยายขายดีมาก พ่อของหนูยังแอบไปช่วยจ่ายค่าเทอมของน้าๆหนูด้วย เรื่องที่พ่อหนูเคยรับปากแม่เขาทำหมดแล้ว แต่แม่ยังรู้สึกไม่สบายใจ แม่ควบคุมไม่ให้ตัวเองไม่ได้ หนูบอกแม่ที แม่ควรทำอย่างไร? ” ลมพัดโชยมา แต่ไม่สามารถพัดเอาความทุกข์ของเธอไป ตอนที่เธอกำลังคุยกับตัวเอง รถสีดำสองคันได้ขับเข้ามาหน้าบ้าน ทันใดนั้น มีผู้หญิงหน้าตางดงามคนนึงเดินลงจาดรถ สายตาของนางได้จองมองมาที่ท้องของเจนนี่