已经是第一章了
ตอนที่ 295 ไม่อยากปล่อยไป
ตอนที่ 295 ไม่อยากปล่อยไป
เธอเงยหน้ามองเขา เมื่อสักครู่ ทุกคำพูดที่เขาพูดอยู่ด้านนอกผ้าม่านเธอได้ยินทั้งหมดแล้ว“ปุริม เด็กดี อีกแป๊ปก็ดีขึ้นแล้ว ถ้าหากคุณต้องการ ฉันก็จะกลับไปเป็นเพื่อนคุณเอง”อย่างน้อย เธอก็อยู่เป็นเพื่อนเขารักษาอาการบาดเจ็บ อย่างน้อย ให้ตัวเองทำแท้งลูกเสร็จแล้ว ทั้งสองคนก็จะมีช่วงเวลายากลำบากเหมือนกัน จู่ๆเธอก็อยากจะผ่านช่วงเวลานี้กับเขา กอดคอช่วยเหลือกันและกัน
แต่ ได้ใช่ไหม？
ตอนนี้ ผู้ชายที่ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำวิ่งพรวดเข้าไปที่ด้านหน้าของเธอ เขาเหมือนสิงโตที่กำลังโกรธและคำรามไปที่เธอ“เพ็ญนีติ์ คุณลงมา……”
เพ็ญนีติ์ลุกตัวขึ้นอย่างช้าๆและอดกลั้นความเจ็บปวดนิดๆไว้ ดวงตาเต็มไปด้วยความดื้อดึง“ปุริม คุณออกไป อีกแป๊ปก็ทำเสร็จแล้ว แล้วฉันจะตามคุณกลับไปเอง ฉันจะดูแลคุณทั้งวันสามเวลา แต่ตอนนี้ คุณไปรอฉันด้านนอกก่อน โอเคไหม？”
เธอนั่งอยู่ในเงามืดด้านในห้อง เสียงผู้หญิงนุ่มๆหวานๆเลือนรางเหมือนความว่างเปล่าของควันที่ถูกพัดไป ทำให้เขาทนไม่ไหวที่จะเดินเข้าไปจับไหล่ของเธอไว้แล้วออกแรงเขย่า“ไม่ ไม่เอา คุณต้องไปกับผมตอนนี้”
“ไม่ทันแล้วล่ะ ทำไปครึ่งหนึ่งแล้ว” เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนเบา พูดเหมือนเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง ด้านนอกผ้าม่าน หมอปาวันตกตะลึง คงไม่มีใครชัดเจนไปกว่าเธอแล้ว หมอที่เพิ่งจะเริ่มต้นผ่าตัดให้เพ็ญนีติ์ ตอนนี้เด็กในท้องยังไม่ได้ถูกทำอะไรลงไป
“คุณหลอกผม”ปุริมเหลือบมองไปที่ร่างกายส่วนล่างของเธอ ช่องวางระหว่างขาที่ขาวสะอาดนั้นไม่มีเลือดอะไรทั้งนั้น เนื่องจากเขาเข้าใจว่าทำแท้งจะต้องเสียเลือดมากขนาดไหน
“เหอะเหอะ ไมงั้น คุณก็ถามหมอปาวัน หืม？”
ร่างกายของเขาสั่นไปเล็กน้อย มือที่จับอยู่บนไหล่ของเธอกลับใช้แรงเล็กน้อยบีบไปที่กระดูกของเธอ คล้ายกับว่าจะแตกสลายออกมาอะไรอย่างนั้น เขากัดริมฝีปากแน่น เพ็ญนีติ์ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ก็แค่ สีหน้าของเธอซีดมากขึ้นเหมือนเหมือนกระดาษ
หมอปาวันทนไม่ไหวอีกต่อไป มือเลื่อนผ้าม่านออก“คุณคะ นี่คือโรงพยาบาล ด้านนอกของห้องทำแท้งนี้ก็เขียนไว้อยู่ว่าห้ามบุคคลไม่เกี่ยวข้องเข้ามานอกจากคนไข้กับหมอ ตอนนี้ ขอเชิญคุณออกไปด้วยค่ะ”ด้านในล้วนแต่เป็นผู้หญิงทั้งหมดเลย ซึ่งหมอก็ไม่สามารถทนเห็นเพ็ญนีติ์ที่อยู่บนเตียงผ่าตัดลำบากใจในสายตาของชายคนนี้ได้
หมอปาวันไม่รู้ว่าทำไมเพ็ญนีติ์ถึงต้องการทำแท้งเด็กคนนี้ แต่ว่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ไม่รักลูกตัวเอง
ต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆ
หรือบางที คู่รักนี้กำลังทะเลาะกันอยู่ เห้อ มองไปที่ปุริมที่ยังไม่ออกไป จนเธอทนไม่ไหว ต้องพูดกับสามีภรรยาให้ประนีประนอมต่อกันอย่าแยกจากกัน คิดแล้วคิดอีก เธอจึงพูดว่า：“ด้านนอกยังมีคนไข้กำลังต่อคิวอยู่ ไม่งั้นเอาแบบนี้ คุณเพ็ญนีติ์ลองคิดดีๆอีกที ถ้าหากยังอยากทำ งั้นก็ค่อยมาหาฉัน ดีไหม？”
ปุริมจึงเข้าใจทันที เขามาได้ทันเวลาพอดี คำพูดของหมอปาวันกำลังบอกเขาว่าตอนนี้เด็กยังแข็งแรงอยู่ดี“เพ็ญนีติ์ หมอก็พูดแบบนี้แล้ว คุณลงมาเถอะ ลองคิดดีๆอีกที”เขาพูดไป แต่ยังไม่ทันรอให้เพ็ญนีติ์ตอบก็เอามือกอดตัวเธอไว้
“ไม่ได้แล้ว ฉันคิดดีแล้วจริงๆ ปุริม คุณออกไปเถอะ”มือของเธอผลักหน้าอกเขาออก ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะเก็บเด็กคนนี้อีกต่อไป
“โอ้ว คุณ เลือดคุณไหลออกมาแล้ว ไหลเยอะมากเลย รีบออกไปให้พยาบาลเช็คเลยค่ะ ก่อนหน้านี้บาดเจ็บมาใช่ไหม”หมอปาวันเห็นเลือดฝาดช่วงเอวของปุริมก็รู้ทันทีว่าเขาบาดเจ็บมา คำพูดของหมอทำให้เพ็ญนีติ์ตกใจ ชำเลืองมองไปที่เขาบาดเจ็บ เลือดไหลออกมาจริงๆ ผู้ชายคนนี้ไม่รู้จักเจ็บหรือไง？
เพ็ญนีติ์กระโดดลงมาจากเตียงผ่าตัด แล้วจึงรีบใส่กางเกงอย่างรวดเร็ว แล้วผลักให้เขาออกไป“ไป ฉันพาคุณไปหาหมอศัลยแพทย์ ต้องเปลี่ยนยา ต้องพันแผลใหม่”เธอกังวลบาดแผลของเขาจริงๆ ไม่สามารถที่จะมองเห็นเขาเลือดไหลออกมาแล้วไม่สนใจไม่ได้
บางครั้งผู้ชายโง่บ้าง ดื้อดึงขึ้นบ้าง ต่างทำให้คนยากที่จะเข้าใจจริงๆ
“ไม่ทำแล้วเหรอ？”ปุริมไม่สนว่าเธอจะทำอะไร แค่กังวลว่าเธอจะย้อนกลับไปที่เตียงผ่าตัด บริเวณนั้นยังมีเลือดนิดหน่อย แต่ไม่รู้ว่าคือของเธอหรือคนก่อนหน้านี้ที่ทำแท้งทิ้งไว้
เพ็ญนีติ์ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เพียงแต่ทำปากย่นออกไป“เดี๋ยวฉันพาคุณไปหาหมอ”ตอนนี้เธอทำกับเขาเหมือนเป็นเด็กตัวน้อยที่ต้องโอ๋เอาใจ“ไม่อย่างนั้น ต่อไปแผลเป็นจะน่าเกลียดนะ”
“ไม่กลัว”เขายิ้มออกมาทันทีจนเห็นฟันขาว สีหน้ายิ้มแย้มดั่งแสงอาทิตย์นั้นทำให้หมอปาวันงุนงงอยู่แป๊ปนึง ผู้ชายคนนี้หล่อจริงๆ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเพ็ญนีติ์กลับไม่ต้องการลูกของเขาแล้ว？
โลกนี้ แปลกจริงๆเนอะ？
ตอนนี้เป็นผู้ชายที่ต้องการลูก แต่ผู้หญิงกลับไม่ต้องการ
ปุริมพยักหน้าอย่างแผ่วเบา ตอบกลับไปเหมือนเด็กๆว่า：“ถ้าคุณไปกับผม ผมก็ไป”
เพ็ญนีติ์หมดคำพูดแล้วจริงๆ แต่ปุริมไม่ได้ปฏิกิริยาอื่นๆกลับ ได้แต่มองเธอตาปริบๆรอให้เธอไปพร้อมกัน
เธอได้แต่จัดเสื้อผ้าให้ดีๆแล้วพูดกับหมอปาวันว่า：“พวกเราค่อยนัดใหม่ละกันค่ะ”
หมอปาวันพยักหน้าแล้วพยักหน้าอีก แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก อะไรที่ควรพูด ควรช่วยชายคนนั้น เธอก็ทำไปหมดแล้ว
มองไปที่ด้านหลังของสองคนัน้นที่เดินจากไป เธอก็ส่ายหัวไปมา พลางคิดว่าชายหญิงบนโลกนี้บางครั้งก็แปลกจริงๆโลกนี้ มักจะทำเรื่องอะไรที่ทำให้คนทั่วไปไม่เข้าใจ
มองจากสายตาของพวกเขาก็ดูออกว่าทั้งสองต่างรักและเป็นห่วงกันและกัน แต่ว่าระหว่างเขาคนสองคนก็เหมือนกับว่ามีระยะห่างต่อกัน ดังนั้น ผู้หญิงถึงอยากทำแท้งเอาเด็กของชายคนนั้นออก
已经是最新一章了
加载中
