已经是第一章了
บทที่ 13 :ไม่มีคำว่าเสียใจ
“ผมเอารูปของไอริณมาให้คุณดูด้วยนะ” พาคิณไม่ว่าเปล่าส่งรูปให้ชายที่อยู่ตรงหน้าได้เห็นเป็นรูปไอริณหลายๆรูปตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน
ชายวัยกลางคนรับรูปเหล่านั้นมาและจ้องมองภาพเหล่านั้นไม่วางตาใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยแผลทั้งแผลเก่าแผลใหม่เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ไม่เคยเกิดขึ้นจากเขานานนับยี่สิบปีแววตาเป็นประกา
已经是最新一章了
加载中
