บทที่ 10 เธอเห็นหมดทุกอย่างแล้ว

โอโม่เพิ่งจะเลิกเรียน ก็คนผู้ชายแปลกหน้าสองคนจับตัวไป พาเข้าไปในรถหรูคันหนึ่ง คามิน กำลังนั่งพักผ่อนอยู่ข้างใน โอโม่เข้าไปในรถ วางกระเป๋าลง แล้วนั่งท่าเดียวกับเขา ซึ่งอยู่ตรงหน้าของคามิน “คุณหาผมมีธุระอะไรครับ?” คามินตั้งใจมองใบหน้าของโอโม่ดีดี ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกเหมือน แต่ว่าเขากับรามิน ก็คล้ายๆกัน ดังนั้นจะมองแค่ภายนอกนั้นไม่ได้ “พูดตามความจริง ว่าพ่อของเธอ เป็นใครกันแน่?” เขาเปิดปาก ถามไปตรงๆ โอโม่บิดหัวตอบกลับไป “จะถามหาคนตายไปทำไม?” คามินถามต่อ “รามินไม่ใช่บอกว่าเป็นพ่อหนูหรือไง? ทำไมถึงบอกว่าเขาตาย?” โอโม่มึนงงอยู่สักพักแล้วถึงจะรู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดไป “มันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ” เขาเล่นคางและทำสีหน้าหย่ิง เชอะ หนึ่งที แล้วก็บิดหน้าไปไม่พูดอีก รถ ขับไปถึงที่โรงพยาบาลตรวจเลือดแล้ว โอโม่เห็นชื่อโรงพยาบาลก็รู้แล้วว่าเขาจะพามาทำอะไร ตาดำของเขาหมุนแล้วก็หมุน ทันใดนั้นก็มีรอยยิ้มที่มีเลศนัยออกมา คามินไม่ได้สั่งให้คนพาโอโม่ไปเจาะเลือดตรวจ แต่ว่าใช้เส้นผมแทน ผลตรวจเร็วที่สุดก็พรุ่งนี้เช้า คามินมองดูโอโม่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเงียบๆ เปิดปากเท่านั้น ก็พูดว่า “พาเขากลับไปบ้าน ก่อนที่ผลตรวจจะออกมา ห้ามให้เขาไปไหน” โอโม่ไม่โวยวาย แต่ยังเขย่าหัวเชื่อฟัง แล้วเงยหน้าขึ้นไปพร้อมใบหน้าน่ารัก “งั้นผมขอโทรหาแม่หน่อยได้ไหมครับ ไม่อย่างงั้นแม่จะเป็นห่วง” คามินตอบ “ ได้สิ” อันที่จริงนั้น เขากะจะไม่ให้ติดต่อกับผู้หญิงอย่างนั้นอยู่แล้ว เธอจะเป็นห่วง ก็ให้เธอเป็นห่วงไป ไม่น่าเชื่อว่าโอโม่มองแวบเดียวก็มองความคิดของคามินออก “คุณอย่ามาเล่นลิ้นกับผมนะครับ ผมจะโทรหาแม่ตอนนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นผมจะไม่มีวันไปกับคุณ” คามินทำตาหยีๆ อารมณ์ผิดแปลกยังไงไม่รู้ “เธอขู่ฉัน?” โอโม่สีหน้าใสบริสุทธิ์ “ใช่ ผมขู่คุณ ดังนั้นคุณจะจัดการผมำหมครับ ทะเลาะกับเด็กน้อย5ขวบอย่างผม?” แค่ประโยคนี้ ก็ทำให้คามินนั้นไม่มีคำพูดเลย เขาคนที่โตใกล้จะ30แล้ว ถูกโอโม่ข่มขู่ เอามือถือออกมา แล้วก็ส่งข้อความไปให้อลิสาเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นอลิสาก็กำลังยุ่งกับเอกสารลอกผลงานต่างๆ และไม่ทันได้เห็นข้อความที่ส่งมา หว่าเธอจะเห็นข้อความนั้น ฟ้าก็มืดแล้ว โอโม่ ก็ถูกพาไปที่บ้านของคามินตั้งนานแล้ว พอนึกถึงสองครั้งที่เจอกัน คามินใครคนโหดเหี้ยมใช้ความรุนแรง อลิสาก็ไม่สบายใจ กลัวไอสารเลวนั้นจะทำอะไรลูกชายเธอ? ทุบที เอาไปขาย หรือว่าทรมาน? ไม่ว่าจะสมมติแบบไหน ก็ทำให้อลิสากลัวจนขนหัวลุกไปหมด รอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว หยิบกระเป๋าเงิน ไปต่อรถและมุ่งตรงไปที่บ้านคามิน และไม่แปลกใจเลย เขาก็ถูกยามที่เฝ้าประตูนั้นขวางไม่ให้เข้าไป อลิสาก็ไม่ได้อยากเสียเวลากับยามพวกนี้ เธอก็เลือกวิธีที่ได้ผลมากที่สุด ----ปีนกำแพง ปีนไปถึงบนสุดของกำแพง เธอไถลลงมาจากต้นไม้ใหญ่ เข้าไปที่สวนดอกไม้ มองซ้ายมองขวาแน่ใจว่าไม่มีคน เธอก็วิ่งตรงไปในบ้านเลย “คุณชาย คุณอลิสาเธอปีนกำแพงเข้ามาแล้ว......”ในขณะที่เขาพูด ก็เห็นอลิสานั้นกำลังปีนกำแพงของชั้นสองอยู่ และห้องนั้นก็คือห้องนอนของคามิน “ไม่ต้องสนเธอ” คามินที่กำลังแช่น้ำอาบอยู่อย่างสบายเอ่ยปากพูด ดวงตาสีเข้ม และสายตาที่เย็นชา ผู้หญิงคนนั้นมาให้ถึงที่เลย ดี เดี๋ยวจะได้รู้ว่าเขาดีอย่างไร ให้เธอสัมผัสความร้ายสักหน่อย ไม่อย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ยามที่เฝ้าข้างนอก เห็นว่าอลิสากำลังปีนเข้าไปในห้องที่เขาอาบน้ำอยู่ เขาก็ปิดปากตัวเองแล้วตัดสายไป คุณชายเป็นคนบอกเองว่าอย่าไปยุ่ง ถ้าหากเจออะไรที่ไม่ควรเจอหล่ะก็ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา........ เพิ่งคิดจบ ก็ได้ยินเสียงกรี๊ดออกมาจากห้องอาบน้ำ ครึ่งตัวของอลิสาได้เข้าไปที่ห้องน้ำ แก้มแดงไปหมด ก็เพราะร่างผู้ชายที่แช่อยู่ในอ่างน้ำใสข้างหน้านั้น สีผิวน้ำผึ้งเข้ม กล้ามแน่นเป็นมัดๆ แขนขาที่เรียวยาว ......คมชัดHDทุกจุดถูกฝังอยู่ในตาเธอแล้ว