บทที่ 24 ส่งข่าว
โอโม่เหยียดแขนบิดขี้เกียจ แล้วลุกขึ้นนั่งอยู่ที่เตียง สายตาเบลอๆ แล้วพูดออกมาอย่างนุ่มๆว่า “หม่ามี้....”
“คุณชายน้อย ตื่นแล้วหรอคะ?” คนรับใช้ถามอย่างอ่อนโยนและดึงเขากลับมาสู่ความเป็นจริง
ดวงตาโอโม่ชัดเจนมากขึ้น เขามองไปรอบๆห้อง ถึงนึกได้ว่า เขาไม่ได้อยู่ในบ้านตัวเองแล้ว แต่ว่ามาอยู่ในบ้านขอ