已经是第一章了
บทที่ 35 มีคนรอเขากลับบ้าน
คามินนั่งอยู่ที่เก้าอี้ในออฟฟิศ รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย เขาขยี้ๆคิ้ว
ทันใดนั้นก็ดูเหมือนคิดอะไรบางอย่าง แววตาที่เปร่งประกาย แต่สักพักเขาก็ส่ายส่ายหัว
เขาไม่ใช่ว่าจะทำให้คนอื่นดู ชีวิตส่วนตัวของเขา ตัวตนของเขา ไม่ควรที่จะถูกคนนอกมาวิจารณ์
ชีวิตของเขาเอง แล้วคนอื่นมีสิทธิ์อะไรมาวิพากงพจารณ์
已经是最新一章了
加载中
