บทที่ 9 : เป็นเรื่องจนได้

หญิงสาวเดินออกมาอีกครั้งพร้อมกับอาหารสองจานและบริกรชายที่ถือขวดไวน์ตามเธอมา เธอชะงักไปเล็กน้อยไม่ต่างจากชายที่อยู่ตรงหน้าเมื่อคนที่อยู่ตรงข้ามคุณราเอลคือหวังจาง หญิงสาวรีบเรียกสติกลับคืนมาก่อนทำหน้าที่เสริฟอาหารให้เขาทั้งสองคน “ว้าวววว อาหารที่คุณริญาแนะนำน่าทานจังเลยครับ” “วันนั้นจู่ๆคุณก็หายไป ผมกลับไปที่ร้านเค้าก็บอกว่าคุณไม่ได้ไปทำงานที่นั่นแล้ว” “เอ๊ะ!!...นี่รู้จักกันเหรอ งั้นก็มานั่งคุยด้วยกันก่อนสิ” ราเอลไม่ว่าเปล่าถือวิสาสะจับแขนเธอลงมาข้างๆโดยนั่งร่วมโต๊ะอาหารกับเขา หญิงสาวรีบลุกออกจากโต๊ะทันที “ไม่เป็นอะไรจริงๆค่ะ อย่างที่ฉันแจ้งคุณราเอลไป วันนี้ที่ร้านงานเยอะมากจริงๆค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธทันที แต่ก็ต้องพยายามปฏิเสธให้สุภาพที่สุด เพื่อไม่เป็นการไม่ให้เกียรติลูกค้า “ดูเหมือนคุณตั้งใจจะหนีผมนะ“ หวังจางพูดขึ้นมาหลังจากเห็นว่าหญิงสาวพยายามปฏิเสธเขาแบบนั้น “ฉันต้องทำงานจริงๆค่ะ” “ตามผู้จัดการมาหน่อย” “รบกวนอย่าให้เรื่องถึงผู้จัดการเลยค่ะ” “ค่อยๆพูดกันก็ได้มั้ยว่ะ คนเค้าต้องทำการทำงานเอ๊ะอะเอาแต่ใจ” “ไอ้ราเอลแกเป็นเพื่อนหรือพ่อถึงมาสั่งฉันแบบนี้” “นี่บังคับเค้าใช่มั้ย ริญาเค้าถึงหนีแกแบบนี้” “แล้วนี่แกเป็นอะไรกับเธอ ถึงมาปกป้องขนาดนี้” “ว่าที่แฟนสาวฉัน เพื่อนสะใภ้แกไง” ชายร่างสูงหันไปกระซิบกับเพื่อนของเค้าก่อนที่เค้าจะมีน้ำโหขึ้นมาทันที “ไม่ได้!!” “ใครดีใครได้เว้ย” “โธ่เว้ย!!..ไปตามผู้จัดการมา” “ไอ้นี่..ผู้จัดการเค้าได้ไล่ริญาออกพอดี ดาร์ลิ้งไม่ต้องไปฟังหมาบ้านะครับ” “ไอ้ราเอล หรืออยากจะลองดี แต่ถ้าเธอโดนไล่ออกก็ดี เธอจะได้มาทำงานให้กับฉัน วันนั้นเธอทำงานได้ดีมากจริงๆ” “เอาเถอะค่ะ จะอะไรฉันก็ไม่สนใจ คำสั่งพี่สาวของฉันถือเป็นเด็ดขาด ไม่ให้ทำคือไม่ให้ทำค่ะ” หญิงสาวอ้างถึงบุคคลที่สาม ปกติเธอก็ทำตามบ้างขัดคำสั่งบ้าง แต่เรื่องนี้เธอไม่อยากเข้าไปข้องแวะกับคนกลุ่มนี้ ไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม “ถ้าไม่มีอะไร ฉันขอตัวไปเตรียมชาฮ่องกงให้คุณนะคะ” “เอ๊ะ?!?” “ก็ปกติก่อนที่คุณจะเริ่มดื่มแอลกฮอล์ คุณจะดื่มชาฮ่องกงสูตรพิเศษก่อนไม่ใช่เหรอคะ” “อ่าห๊ะ” หวังจางออกอาการงงเล็กน้อยแต่ก็เผยให้เห็นยิ้มเล็กๆของเขาออกมา “คุณราเอลล่ะคะ ให้บริกรรินไวท์ขาวที่ฉันเลือกไว้ให้เลยมั้ยคะ ไม่แน่ใจว่ารสชาติถูกปากรึเปล่า” “ไวท์ขาว?!? ดาร์ลิ้งรู้ได้ยังไงครับว่าฉันชอบไวท์ขาว” “ฉันลองสอบถามจากผู้จัดการเห็นว่าคุณมาที่นี่บ่อย และมักจะสั่งไวท์ขาว แต่ครั้งนี้ฉันลองเปลี่ยนยี่ห้อให้ดูค่ะ ตัวนี้เป็นตัวใหม่ของทางร้าน จะนุ่มละมุนกว่าตัวที่คุณเคยทาน หวังว่าคุณน่าจะชอบ” “ดาร์ลิ่งเลือกอะไรให้ ผมชอบทั้งหมดแหละ” “แล้วในส่วนของอาหารของคุณราเอล เป็นสเต็กน้ำซอสไม่มีส่วนผสมของไข่แน่นอนค่ะ ของคุณหวังจางเองก็ไม่มีกุ้งในอาหาร เชิญทานให้อร่อยนะคะ” “ว้าววววว!!...คุณนี่ทำให้ผมทึ้งจริงๆมาเป็นผู้หญิงของผมเถอะครับดาร์ลิ่ง” เขาพูดเสียงดังจนคนหลายโต๊ะหันมามอง และเขาไม่ว่าเปล่าลุกพรวดขึ้นมาและกุมมือของเธอไว้ทันที ก่อนที่หญิงสาวจะเห็นสายตาของชายคนนั้นที่นั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของร้านจ้องมาทางนี้ หญิงสาวรีบดึงมือออกจากมือหนาของชายที่อยู่ตรงหน้าทันที แต่ชายคนนี้กลับกอดร่างบางของเธอไว้ ทำเอาเธอสะดุ้ง ตกใจไม่น้อย “รับผมไว้พิจารณาด้วยเถอะครับ ดาร์ลิ้งของผม” “ไอ้ราเอล ปล่อย!!” ชายร่างสูงที่ขึ้นชื่อว่าเพื่อนนั้นเข้ามากระชากร่างของชายหญิงทั้งคู่ออกจากกัน สายตาพิคาดมองกันอย่างกินเลือดกินเนื้อ “ขอตัวนะคะ” “ว่าแต่ไม่เปลี่ยนใจมาทานร่วมกับเราจริงเหรอครับ” ราเอลยังคงตะโกนไล่หลังไป ทำเอาหญิงสาวรีบวิ่งกลับเข้าไปในครัวเห็นท่าทางไม่ดีแบบนั้น พี่สาวของเธอก็รีบเข้ามาหาทันที “ลิสา เค้าต้องเห็นฉันแล้วแน่ๆ” “พี่ว่าเธอปลีกตัวไปห้องน้ำเถอะ นี่เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง บอกผู้จัดการว่าเธอท้องเสียก็ได้พี่รับมือทางนี้เอง” “ฉันฝากด้วยนะทั้งสองโต๊ะเลย โต๊ะคุณหวังจางฝากเอาชานี่ไปเสริฟให้เค้าด้วย ถ้าทั้งสองโต๊ะไปแล้วโทรหาฉันเลยนะ” “อื้ม ได้เลย” หญิงสาวเข้าไปแจ้งผู้จัดการก่อนปลีกตัวออกทางหลังร้าน เพื่อไปเข้าห้องน้ำทันที แต่ไม่ทันที่เธอจะได้หลบเข้าไปก็มีมือหนึ่งกระชากเธอเข้าไปในห้องน้ำชาย ก่อนที่เขาจะล็อคประตูบานใหญ่ทันที “ทำบ้าอะไรของคุณ” “คำถามนี้ควรถามตัวเองดีกว่ามั้ย” “จะให้ฉันทำยังไงคุณถึงจะหยุดรังควานฉันสักที” “เธอต่างหากวางแผนอะไรกับตระกูลหวังบอกฉันมา” “ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น” “ยังจะมาปากแข็งอีกหรือว่ากำลังต่อราคาค่าตัวกันอยู่ล่ะ หลังจากไอ้หวังจางแล้วมันขายต่อให้ไอ้ราเอลเท่าไหร่ล่ะ ฉันบอกแล้วไงจะให้เงินเธอเป็นสองเท่าของพวกมันเลย” เขาพูดพร้อมกับใช้มือหนาบีบที่คางของหญิงสาวก่อนสะบัดอย่างแรง จนหน้าของเธอหันไปตามแรงที่เขาลง พร้อมกับร่างของเธอที่เซไปเล็กน้อย เพลี้ย!! หลังจากที่หญิงสาวทรงตัวกลับมาได้ ฝ่ามือเล็กๆก็ฟาดเข้ากับใบหน้าของชายร่างสูงทันที แต่มันยิ่งกลับทำให้เขามีน้ำโหมากขึ้น “จะดูถูกกันมากไปแล้วนะ” “หญิงขายบริการอย่างเธอมีสิทธิอะไรที่จะตบฉันงั้นเหรอ” “ไอ้...” ไม่ทันที่หญิงสาวจะง้างมืออ้าปากต่อว่าชายที่อยู่ตรงหน้า ชายคนนี้ก็ใช้มือหนาจับเข้ากับแขนเล็กๆไว้ได้ ก่อนที่เค้าจะใช้ปากหนาประกบเข้ากับปากเล็กๆของเธอทันที และดันร่างของเธอติดเข้ากับผนังห้องน้ำอย่างแรง ก่อนที่ร่างบางจะทรุดลงที่พื้นเพราะแรงกระแทกนั้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -