已经是第一章了
บทที่ 150 ที่รัก ขอบคุณมากเลยนะ
โจเซฟกอดราเชลแน่น แล้วลูบหลังของเธอ ส่วนราเชลนั้นพูดด้วยเสียงสะอึ้น “เซฟ....ฉันทำไงดี? ทำไมพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงของฉันถึงเห็นแก่ตัวขนาดนั้น? ฮื้อ........”
โจเซฟจับไหล่ของเธอ แล้วพูดอย่างอ่อนโยน “อย่าร้องแล้ว เธอยังมีฉัน เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น พงษ์เขาจะหาวิธีไปบอกความจริงไพลินเอง ถึงเวลาทุกคนก
已经是最新一章了
加载中
