已经是第一章了
บทที่ 161 ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
วินาทีนั้น รถถูกเบรคกะทันหัน ในที่สุดก็หยุดลง
ไพลินโมโหจนตาแดง เธอหายใจแรง แล้วมองไปด้านหน้า ไม่ขยับใดๆ เธอรู้สึกกลัวจนสั่นไปทั้งตัว
ถึงเธอจะไม่เชื่อว่านี่คือความจริง แต่เธอก็ไม่อยากเสี่ยง หากเป็นจริงขึ้นมา เธอก็ยอมรับไม่ได้
คุณพงษ์พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นทอน “ไพลิน ลงมาคุยกับพ่อหน่อยได้ไ
已经是最新一章了
加载中
