บทที่1 บริการขายอีกครั้ง

ฉันมันจัญไร ในชาตินี้ มีแต่คนเรียกฉันว่าคนจัญไรทั้งนั้น และฉันก็รู้ด้วย ตอนนั้น ฉันทำงานที่ร้านละมุนบาร์ รับหน้าที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์ ค่อยบริการ และอะไรคือบริการพวกคุณคงจะรู้ดีใช่มั้ย? มันก็คือประเภทที่ต้องบริการแขกนอกสถานที่ด้วย ค่าเทอมของฉัน เครื่องสำอางแบรนด์ เสื้อผ้าแบรนด์ต่าง ๆ ล้วนมาจากเงินที่หาได้จากงานนี้แหละ ซึ่งไม่มีใครบังคับฉันทั้งสิ้น ฉันก็แค่อยากใช้ชีวิตแบบผู้ดีคนรวยบ้าง บนโลกใบนี้ ความจนมันน่ากลัวกว่าขายบริการ ไม่ใช่เหรอ? ฉันยังจำลูกค้าคนแรกของฉันได้ดีเลยทีเดียว พูดว่าเป็นคนที่คัดเลือกฉันเป็นคนแรกเลยก็ว่าได้ ช่วงระหว่างนั้น ก่อนที่จะออกจากเคาน์เตอร์ ฉันก็รับหน้าที่อยู่ตรงเคาน์เตอร์มาพักหนึ่งเหมือนกัน ก็คือบริการค่อยคุยนั่งเป็นเพื่อน แต่ไม่นอนเป็นเพื่อนนะ ชายหนุ่มวัยมากอายุคนหนึ่ง อายุราวห้าสิบปี หัวเถิกสว่าง รอบ ๆ หัวตรงกลางไม่มีเส้นผมเป็นวงกลม ผมมีเพียงไม่กี่เส้นเท่านั้น ซึ่งเขาดูไม่ออกฉันในชุดทำงานว่าเป็นใคร แต่ฉันรู้จักเขา ก็คืออาจารย์สอนวิชาเคมีของมหาลัยนี่เอง ค่ำคืนนั้น เขามาเป็นฝูงเป็นพวก เจ้าภาพเชิญคือเจ้าของร้านขายยา ส่วนแขกรับเชิญคืออาจารย์สอนวิชาเคมี ฉันเดินตรงดิ่งเข้าไปห้องที่มีแสงระริระยับ แวบแรกก็เห็นอาจารย์นั่งอยู่มุมกลางโซฟา เขาดูเหมือนว่าจะอึดอัด แต่น่าขำดีออก "คนนี้เป็นนางฟ้าคนใหม่ของร้านเราเอง ยังเป็นดอกนางฟ้าบริสุทธิอยู่เลย!" เจ้ใหญ่พลางผลักฉันออกไปคนแรก เสี่ยอ้วนเจ้าของร้านยาก็ยื่นมือยาวออกมา บีบจับไปยังทรวงอกอึ๋มของฉันสองที และแบงค์แดง ๆ สองใบก็ถูกยื่นออกมา "บริการดูแลลูกค้าเราดี ๆ หละ บริการดีแล้วจะตบรางวัลให้อย่างงาม!" "ได้ค่ะ ขอบคุณนะค่ะเจ๊" ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยค ก็ถูกผลักไปนั่งลงที่ข้างอาจารย์เสียแล้ว ฉันวางมือบางไปยังตักเขา แล้วยกยื่นแก้วเหล้าให้เขาได้ดื่มด่ำ น้อยมากที่เขาจะมาในที่แบบนี้ ฉันยื่นให้เขาก็ดื่มมันลงไป โดยไม่ทำให้ฉันเสียหน้า ตอนนั้นคิดแค่ว่า คืนนี้คงได้ตังไม่เยอะแน่ คงได้เพียงสองร้อยนี้กลับบ้านแหละม้าง ฉันหยิบเก็บเงินจากล่องทรวงอก แล้วขย้ำทรวงอกอึ๋มเบา ๆ ในขนาดที่ทำเช่นนี้ ฉันเหลือบเห็นสายตาคู่นั้นของเขาที่จ้องมายังหน้าอกอื๋มขาวราวกับหมั่นโถวของฉัน "ชอบมั้ยค่ะ?" ฉันขยับเข้าไปใกล้เขา พยายามดันหน้าอกขาวตัวเองไปยังตรงหน้าเขา อ่อลืมบอกไป ฉันและนางฟ้าคนอื่นสวมใสเสื้อแบบผ่าตรงล่องอก ส่วนด้านล่างก็สวมใสกระโปร่งสั้นก็ไม่ปาน เขาพยักหน้าหงึก ๆ แล้วกลืนน้ำลายเฮือกหนึ่ง "ถ้าชอบ เดี๋ยวพาฉันไปด้วยดีมั้ยค่ะ?" เขาพยักหน้าอีก เรื่องนี้ก็จัดไปตามนี้ หลังจากที่ร้องเพลงจบสิ้น เสี่ยอ้วนก็ให้ค่าทิปกับฉัน แถมยังเพิ่มคีย์การ์ดห้องให้อีกหนึ่งใบ แล้วฉันก็ไปเก็บเงินทิปที่กองกลางเสร็จก็เดินออกจากร้านไปกับลูกค้า ระหว่างอยู่บนรถ มือหนาใหญ่ของอาจารย์ไม่รักดี ถูลูบไล่ขึ้นลงไปยังขาเรียวบางของฉัน โชเฟอร์ขับรถเอ่ยถามขึ้นว่าจะแวะรับประทานข้าวก่อนหรือไม่ อาจารย์รีบตอบปฏิเสธขึ้นว่าไม่ หลังจากที่เข้าไปห้องในโรงแรมแล้ว อาจารย์ก็ดันเรือนร่างฉันไปแนบชิดกับผนัง ทั้งลูบไล่จูบดูดด่ำ ต่อมาก็ดึงกระชากเสื้อผ้าฉันออกจากกัน แล้วโอบกอดลูบไล่จูบต่อ ดูดจูบจนฉันรู้สึกเจ็บ ฉันเลยเงยหน้าขึ้น จ้องมองไปยังบนเพดันแทน ครั้งแรกของฉัน กลับเป็นไอ้นี่ มันรู้สึกตลกน่าขำ แต่เมื่อเห็นกระเป๋าที่แสนจะโล่งของฉันนั้น มันทำให้ฉันคิดหากมันเต็มไปด้วยเงินหมื่นหนึ่งอยู่ในนั้น มันก็จะไม่ใช่เรื่องน่าขำอีกเลย ฉันผลักดันเขาให้ไปอาบน้ำ รอเขาอาบเสร็จ แล้วค่อยเข้าไปอาบต่อ จนฉันนุ่งด้วยผ้าขนหนูออกมา กลับเห็นเขานั่งรออยู่บนเตียง โดยที่ไม่ได้นุ่งอะไรไว้เลย สายตาจ้องมองมายังฝั่งห้องน้ำ ขยับซ้ายขวาไปมา จนฉันต้องขำออกมา จากนั้นฉันดึงผ้าที่นุ่งไว้ปล่อยให้มันร่วงโรยสู่พื้น สายตาคู่นั้นแวววับตาโต จนกัดฟันเสียงดังกรึกลอดออกมา ฉันเดินดิ่งเข้าไป เขาทาบทับฉันลงบนเตียงอย่างไม่รอช้า เริ่มโจมตีอย่างร้อนรนอีกครั้ง ค่ำคืนนั้น ทว่าเขาคงจะไม่ไหวแล้ว เพราะเขาโอบกอดลูบไล่กับฉันทั้งคืนเลย ฉันมีความสุขนะ เพราะฉันสามารถขายบริการได้อีกครั้ง