已经是第一章了
บทที่3 รู้จักกับเสี่ยชาย
เรื่องเสี่ยชายดันมาเข้าตาฉันเป็นเรื่องหลังจากสามวันที่แล้ว
ฉันจำเมื่อตอนนั้นได้ขึ้นใจมาก เพราะว่าหากดูแลแขกอย่างเดียวได้แค่สองร้อยบาท ลบโน้นนี่อีกก็เหลือแค่ร้อยกว่าบาทแล้ว
จากคนที่เคยได้เงินมาหมื่นกว่าบาท จะมาพอใจกับวันละร้อยกว่าบาทได้ไงกัน
ตอนนั้นฉันกังวลมากขึ้น ดังนั้นพอฉันได้เห็นบุคคลที่สูงส่งหน่อย บุคลิกดี อีกอย่างดูแล้วมีฐานะสักด้วย แถมยังเป็นสายเปย์อย่างเสี่ยชายแล้ว ฉันรีบเข้าหาเขาอย่างรอช้าไม่ไหวแล้ว
เสี่ยชายเป็นเจ้าภาพเชิญ ส่วนแขกรับเชิญเป็นนักธุรกิจรายใหญ่กันทั้งนั้น
พออยู่ในอาชีพนี้นานเข้า คุณจะรู้ได้ว่าเจ้าภาพที่เชิญส่วนใหญ่จะไม่ให้เด็กในร้านร่วมค่ำคืนด้วย แค่จัดเด็กให้กับแขกที่ถูกรับเชิญเท่านั้น แล้วเคลียร์บิลให้ เด็ก ๆ คนอื่นพอเข้าไปแล้ว ก็ทำเพียงค่อยนั่งข้าง ๆ แขก
ฉันบังอาจฝ่ายสูงต่อเสี่ยชาย เลยรีบกระตือรือร้นลงนั่งที่ข้างกายเขา รินเบียร์ให้เขา บริการให้เขาดื่ม
"เธอชื่ออะไร?" เสี่ยชายเอ่ยถามขึ้น มือพลางแนบวางไว้ตรงโซฟานั่งหลังฉัน
สภาพแบบนี้ คนอื่นเห็นก็จะคิดว่ากำลังโอบฉันไว้ ความจริงแล้วมีแต่ฉันเองที่รู้ ว่ามันไม่ใช่
"ฉันชื่อขวัญค่ะ" เอ่ยพูดไปด้วย รินเบียร์ไปด้วย พลางไปแตะถูกแก้วเบียร์ เขาเลยกระพริบตาปรี่ ๆ ใส่เราแวบหนึ่ง
เขาก็ยิ้มกว้างใหญ่เลย
แสดงว่า ในสายตาเขาแล้วเล่ห์เหลี่ยมทีฉันทำลงไปไม่เพียงพอหรอก
เขายื่นมือมาจับมือบางฉัน "อบอุ่นจริง ๆ ด้วย"
"เสี่ยค่ะ ส่วนอื่นของหนูก็อบอุ่นนะค่ะ!" ฉันบังอาจมากที่ขยับใกล้เข้าไปอีก แกล้งยื่นอกอื๋มไปสัมผัสหน้าอกกล้ามของเขา
เป้าหมายแสดงชัดเพียงนี้แล้ว
เสี่ยชายก็หัวเราะได้ใจอีก หากเขายังแสดงท่าทีอะไรอีก ก็จะแสดงว่าเขาไม่มีอารมณ์ต่อฉันแล้วนะ
มือที่เคยพิงวางไว้ที่โซฟา แวบต่อมาก็มาวางไว้ที่ไหล่ฉันเสียแล้ว โอบร่างบางฉันเข้าโอบกอดเขามาขึ้น ส่วนมืออีกข้างของเขาก็บีบขย้ำมาที่ซาลาเปาอื๋มของฉัน
อารมณ์เร้าร้อนกำลังลุกเป็นไฟขึ้น ไม่เหมือนกับชายแก่รอบที่แล้วเลยสักนิด ชายคนนี้กำลังทำให้หัวใจฉันพองโตเต้นผิดจังหวะมากขึ้น
ไหน ๆ ก็ต้องนอนกับเขาแล้ว แน่นอนว่าฉันก็ต้องอยากหาชายแน่วแน่ ที่มีความเป็นผู้ชายสักคนอยู่แล้ว
เนื่องจาก ฉันไม่ตามกติกา เป็นฝ่ายลุกจู่โจมหาเขาก่อน
"เสี่ยชาย เด็กคนนี้ลุกร้อนต่อเสี่ยแล้ว" คนนั่งข้างเอ่ยขึ้น
รุ่นพี่น้องของฉันก็เริ่มจ้องมองแปลกใจมาทางฉัน สายตาที่ไม่เป็นมิตรปรากฏขึ้นอย่างชัด น่าจะเป็นเพราะว่าคิดไม่ถึงว่าฉันจะกล้าถึงเช่นนี้
"เธอคงจะชอบใจฉันเข้าแล้วท่า" เสี่ยชายหัวเราะชอบใจอย่างไม่แคร์ใคร เอ่ยตอบกลับคนข้าง ๆ
"ขวัญ แกชอบเสี่ยชายเข้าแล้วใช่มั้ย?" เสียงพี่น้องเอ่ยดังก้องขึ้น ก็มันเข้ามาพร้อมกันนิ ก็ต้องอยากถูกพาไปพร้อมกันอยู่แล้ว
"ใช่!" ฉันบอก "ผู้ชายแบบเสี่ยเป็นแนวที่ฉันชอบแหละ ฉันชอบเขา?"
คำถามนั้น ทำให้เสี่ยยิ้มกว้างไม่หยุดเลยทีเดียว
มือที่จับล่วงเกินเรือนร่างฉันไว้ ส่วนอีกข้างก็โอบกอดฉันไว้ อย่างมีความสุข
ในบางเวลา ฉันอยากจะขยับใกล้เขามากขึ้นเพื่อแสดงเป้าหมาย แต่ก็ต้องถูกมือใหญ่เขาคัดค้านไว้
ฉันรู้ ว่าเขากำลังจะหยุดการกระทำของฉันไว้
ในเวลานี้ ฉันกระวนกระวายใจ เพราะมันย่านเข้าตีหนึ่งแล้ว อีกไม่นานพวกเสี่ย ๆ ก็ต้องกลับกันแล้ว ด้วยสายตาอ้อนวอน ประหลาดใจ และรู้สึกเจ็บแป๊บจ้องมองไปทางเขา ฉันอยากให้เขาพาฉันไปด้วย
"ไม่อยากให้ผมเปลี่ยนใจก็ทำตัวดี ๆ" เสียงแผ่วเบาเขาแวบเข้าข้างหู "เดี๋ยวผมจะพาคุณไปด้วย"
ฉันรีบทำตัวดี ๆ อย่างใจเย็นลง กับความรู้สึกอ่อนหวานระทม
เขาบอกว่า ไม่อยากให้เขาเปลี่ยนใจก็ทำตัวดี ๆ แสดงว่า การกระทำพวกนั้นของฉัน กระตุ้นให้เขามีความรู้สึกขึ้น
ฉันแอบจ้องมองไปยังเป้ากางเกงเขาอย่างลับ แต่ก็ไม่เห็นจะมีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้นเลยนิ
"ออกมานานแค่ไหนแล้ว"? เขาเอ่ยถาม พลางยิ้มส่ายหัวไปมา การกระทำของฉันจะปิดบางเขาได้ไงกัน
"หนึ่งเดือนค่ะ" ฉันบอก
วันเวลาก็เป็นเพียงสิ่งแปลกปลอม
ฉันออกมาทำงานนานแล้ว เพียงแต่ก่อนหน้านี้ทำหน้าที่ดูแลแขกเฉย ๆ ไม่ร่วมเตียงด้วย สามวันก่อนหน้านี้เป็นครั้งแรก และวันนี้คือวันที่สอง
已经是最新一章了
加载中
