บทที่ 22 มีคนรอเธออยู่

โรงพัก... ประโยคนี้ถึงกับทำให้เสี่ยพงษ์ตาสว่าง ขาวหรือดำ หนูหรือแมว ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ต่างก็มึนเมากับฤทธิ์ยากันทั้งนั้น แต่พอได้ยิน โรง พัก สองคำนี้ก็รู้สึกกระสับกระส่ายและกลัวมาก ผู้คนที่เกาะกลุ่มกันในตอนแรกก็ค่อยๆแตกกลุ่มและเดินถอยหลังออกไป ฉันมองไปที่ผู้ชายคนนี้ และไม่กล้าที่จ