บทที่ 106 ออกได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น   1/    
已经是第一章了
บทที่ 106 ออกได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น
ตอนนั้น การแข่งขันรอบสุดท้ายก็ยังไม่ได้เริ่มขึ้น เธอก็ถามถึงเมทของพวกฉันตลอดเวลา พึ่งจะเอ่ยพูดขึ้น "ขอถามหน่อยค่ะ สุวรีย์......." ยังไม่ทันได้พูดจบ เธอก็เห็นฉันแล้ว "สุวรีย์ ฉันหาเธอมีธุระหน่อย คุยกันหน่อยได้ไหม?" เธอยืนอยู่ตรงประตู ฉันจึงพยักหน้าแล้วเดินไปข้างนอก ฟ้าก็จับชายเสื้อของฉันไว้
已经是最新一章了
加载中