บทที่ 10 ขอร้องเถอะ ช่วยลูกของเราหน่อย

บรรยากาศรอบๆข้างเงียบไปประมาณสองวินาที จากนั้นเพทายก็มองลงข้างล่าง “วาริน ตกลงเธอเลวขนาดไหนกันแน่?” เธอยิ้ม “เลวขนาดไหนนายไม่รู้หรอ……ถ้าเทียบกับแพรวาที่ใสซื่อบริสุทธิ์แล้ว ฉันที่อยู่ในสายตานายก็แค่ผู้หญิงพวกนั้นนิ” เธอถอดกางเกงเขาออก มือของวารินสั่นอยู่ตลอดเวลา เธอไม่เคยทำเรื่องที่น่าอับอายขนาดนี้มาก่อนเลย ถึงแม้ผู้ชายตรงหน้าจะเป็นผู้ชายที่เธอรัก แต่ตั้งแต่ต้นจนจบเขาก็ยืนอยู่แต่ที่เดิม ราวกับพระราชาของแผ่นดิน ร่างกายของเธอเย็นจนแข็ง มีเพียงแต่สายตาที่ยังมีความรู้สึกอยู่ เธอรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ท่าทางของเธออ่อนโยนมาก แต่ทั้งร่างกายของเธอกลับสั่นไปหมด…… เธอเริ่มรู้สึกปวดที่ท้อง วารินรู้ว่าลูกไม่สามารถรับการกระทบอะไรได้ทั้งนั้น เธอก็เลยต้องใช้วิธีที่น่าอับอายแบบนี้ เพทายเสียวจนทนไม่ไหวแล้ว เธอมองดูวารินที่เซ็กซี่ในขณะนี้ เขาไม่สนใจความรู้สึกเธออีกแล้ว เขานำมือกดลงบนหัวของเธอ…… หลังจากนั้น วารินก็เข้าไปอ้วกไม่หยุดในห้องน้ำ ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องนี้หรือว่าแพ้ท้องเธอถึงได้อวก กระเพาะเธอมีความไม่สบายหนักมาก…… เธอค่อยๆเดินออกไป อยากลองไปตรวจที่โรงพยาบาลดู เธอขึ้นรถ แล้วพยายามฝืนขับออกไป ความสนใจอยู่บนถนน วารินก็เลยไม่ทันสังเกตว่าถนนอีกข้างมีรถสีแดงคันหนึ่งกำลังขับมา และแพรวาก็อยู่บนรถนั้น บนหน้าจอโทรศัพท์เป็นเสียงที่เย็นชาของคุณย่า “เรื่องหย่าในวันนี้ ทำให้มีผลกระทบด้านลบเยอะมาก หุ้นในบริษัทสุริยะโชติต่ำลงไม่น้อยเลย! ถึงแม้เพื่อที่จะปกป้องชื่อเสียง ฉันก็ไม่มีทางเห็นด้วยกับการที่พวกเขาหย่ากัน ยังไงแล้วเธอก็เป็นผู้หญิงที่ไม่สามรถคลอดลูกได้ อย่าคิดจะเข้าบ้านสุริยะโชติอีก!” ยายแก่ที่ไว้ใจไม่ได้! แพรวาโยนโทรศัพท์ทิ้ง แล้วจ้องรถที่อยู่ข้างหน้า จู่ๆก็แซงรถของวารินไป แล้วใช้โอกาสนี้ ชนเข้าไปทางรถของวาริน！ …… วารินเจ็บปวดจนไม่สามารถหายใจได้ เธอจำได้อย่างชัดเจนว่ามีการชนกันที่รุนแรงเกิดขึ้น แล้วร่างกายเธอก็เข้าไปชนกับกระจกพอดี เธอปวดท้องมาก…… ในไม่ช้าเธอก็ถูกส่งเข้าโรงพยาบาล เวลานั้นวารินมองออกว่า คนข้างๆคือแพรวา “ญาติ ญาติมาแล้วหรือยัง!” รอบๆด้านของเธอยุ่งวุ่นวายไปหมด เธอได้ยินแต่เสียงเท้าที่คุ้นเคย แล้วข้างหน้าเธอก็มีรูปหน้าคนเบลอๆคนหนึ่งโผล่มา คือเพทาย！ “เกิดอะไรขึ้น!” “คุณเพทายคะ ภรรยาของคุณกับคุณแพรวาเกิดอุบัติเหตุทางรถพร้อมกันค่ะ!” “แล้วยังนิ่งอยู่ทำไมล่ะ ทำไมไม่รีบไปช่วยคน!” วารินได้ยินแต่เสียงที่ต่ำๆนี้ เธอพยายามมองไปทางนั้น และอยากยื่นมืออกไป…… ส่วนข้างหูกลับเป็นเสียงที่ลำบากใจของคุณหมอ “แต่ว่า เลือดกรุ๊ป AB ไม่พอ!” “เมื่อกี้มีคนใช้ไป เลือดที่เหลือ พอแค่ผู้ป่วยหนึ่งคน แต่ผู้ป่วยทั้งสองต่างก็อยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย ถ้าจะสูบเลือดใหม่คงไม่ทัน!” คุณหมอเร่งเธออยู่ข้างๆ แต่ที่ตั้งของโรงพยาบาลห่างจากเมืองมากเกินไป เลือดในโรงพยาบาลจึงไม่พอ แต่ถ้าจะส่งไปโรงพยาบาลใหญ่ คงจะยิ่งไม่ทัน! “เพทาย……ช่วยฉันหน่อย” ไม่รู้ว่าวารินเอาแรงมาจากไหน เธอยื่นมือไปจับเพทาย เธอจับมือของเขาไว้อย่างแน่น ร่างกายเจ็บปวดมาก ท้องก็ปวดมาก ลูก……ลูกยังสบายดีไหม คุณหมอเอ่ยปากพูด “คุณต้องทำการตัดสินใจ คนสองคน เลือกเข้าห้องผ่าตัดได้เพียงคนเดียว อีกคนคงจะต้อง……” วารินรู้ คนที่ชนกับเธอคือแพรวา คงจะอยากได้ชีวิตของเธอ เธอใช้แรงขนาดมากจับมือของเพทายไว้ แล้วขอร้องเขา ในที่สุดเธอก็พูดออกมา “ฉันท้องแล้ว……ฉันท้องแล้วเพทาย ช่วยลูกของเราหน่อยเถอะ” สีหน้าของเพทายไม่อยากจะเชื่อเลย “ทำไมเธอถึง……” วารินหมดแรงตั้งแต่เช้าแล้ว เธอเหลือเพียงแต่ความพยายาม ปากของเธอสั่นอยู่ตลอดเวลา “ลูกของเราบริสุทธิ์นะ เพทาย ช่วยลูกหน่อยเถอะ!” บนใบหน้าของเธอมีน้ำตาและเลือดปะปนกัน ทำเอาคนน่าตกใจจริงๆ！ “เพทาย……” และไม่รู้ว่าแพรวาเอ่ยปากพูดตอนไหน และไม่รู้เหมือนกันว่าเธอตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ได้ยินเพียงแต่เสียงที่เธอเรียกชื่อเพทายเบาๆ เพทายรีบหันหลังไป…… “ขอร้องล่ะ” วารินพยายามลุกขึ้น แต่ร่างกายเธอไม่มีแรงแม้แต่นิดเลย ภายใต้ตาของเธอมีแต่ความหมดหวัง มองดูแววตาที่เพทายมองไปทางแพรวา จู่ๆเธอก็ใช้แรงทั้งหมดจับเขาไว้ “อย่าให้ฉันเกลียดนายไปมากกว่านี้เลย เพทาย!” รอบๆข้างก็ยังมีเพียงแต่ความเงียบสงบ แต่หมอก็ยังคงรีบและกระวนกระวายมาก “คุณเพทาย ถ้ายังไม่ตัดสินใจอีกก็ไม่ทันแล้วนะคะ! ตอนนี้เป็นชีวิตของคนสามคน! จะช่วยหนึ่งคน หรือสองคน……” เพทายค่อยๆลุกขึ้น ความมืดมัวของเขาอยู่ระหว่างวารินและแพรวา แต่มีวินาทีหนึ่ง วารินรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะจากโลกนี้ไป แต่ตอนที่เธอจะเสียสติไป เธอได้ยินเสียงของเพทายพูดขึ้นว่า เขาพูดขึ้นว่า “ช่วยแพรวา”