已经是第一章了
บทที่ 18 ไสหัวออกไป
เพทายนิ่งอึ้งอยู่อย่างนั้นไม่พูดอะไร
เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเธอจะบาดเจ็บมากถึงเพียงนี้…
เสียงที่เอ่ยออกมาค่อนข้างแหบพร่า “ขอโทษ วาริน ขอโทษที่ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นคนช่วยฉัน ขอโทษ ฉันไม่ควรทำแบบนั้นกับเธอ”
“ขอโทษที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวดมากมายขนาดนั้น…”
เหอ…
วารินได้ยินก็รู้สึกแสบจมูกเห
已经是最新一章了
加载中
