已经是第一章了
บทที่ 36 วารินกับคุณเพทายไม่มีความสัมพันธ์อะไรกัน
ความคิดนี้ทำให้วารินตกตะลึงมาก เธอถือแก้วในมือมั่น......
“ เพล้ง ” แก้วตกลงแตะกระจุยลงบนพื้น เสียงดังทำให้เพทายตกใจ
เขารีบปล่อยเธอให้เป็นอิสระทันที
ดวงตาดำขลับลืมตาขึ้นมา วารินที่ยืนอยู่ตรงหน้าใบหน้าขาวซีดทำอะไรไม่ถูก
เพทายแข็งทื่ออยู่ตรงนั้นแล้วชักมือกลับอย่างรวดเร็ว และถอยหลังไปก้าวหนึ่งด
已经是最新一章了
加载中
