บทที่ 7 มือที่สามหามา

ถึงแม้จะได้ยินเลออนพูดว่าชุนกลับมาแล้ว แต่ ฟริมซีคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเห็นชุนที่ห้องตัวเองกับเลอน ถึงแม้เลออนและชุนโตมาด้วยกัน แต่ทุกครั้งที่เห็นชุน ฟริมซีจะแพ้หน้าตาชุนมาโดยตลอด ชุนมองเธอด้วยสายตาสีกาแฟ“ฟริมซี” “...เธออยู่นี่ได้ไง?”ถึงแม้ฟริมซีที่นิสัยดีมาตลอด แต่ตอนนี้เธอมีความร้อนโกรธเหมือนไฟที่พุ่งขึ้นมา นี่เป็นห้องของเธอ เป็นห้องของเธอ แต่ชุนกลับเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตเธอ แล้วปรากฎตัวอยู่ที่นี่ อีกทั้งสวมชุดนอนเธอไว้ ไม่พอยังสูบบุหรี่ห้องเธออีก... ชุนไม่ได้คิดว่าที่นี่เป็นบ้านตัวเอง พูดขึ้นอย่างแน่วแน่“เมื่อคืนนอนที่นี่อ่ะ” คำพูดนี้ทำให้หริมซีร้อนทั้งหน้า ความโกรธพุ่งขึ้นมาทันที“เธอทำแบบนี้ได้ไง?นี่คือห้องฉันกับเลออน เธอเข้ามาแบบเป็นqueenได้ไง?” เธอและเลออนพึ่งหย่ากันเมื่อคืน ชุนก็ย้ายมาอยู่ห้องเธอแล้ว มันต้องเร็วขนาดนี้เลยไหม? ชุนลุกขึ้น มองตาฟริมซีไว้ ทั้งสองคนโตมาด้วยกัน เธอจะดูไม่ออกว่าฟริมซีกำลังโมโหได้ไง?เธอส่วยผมที่ยาว พลางอธิบายอย่างจริงจัง“เมื่อคืนเลออนไม่สบาย ฉันเลยมาดูแลเขา เลยพักที่นี่” “ถึงแม้เขาจะไม่สบาย ก็มีหมอไหม ข้ออ้างนี้โคตรปลอมเลย!”เพียงแค่คืนเดียว เธอก็อดไม่ได้ที่จะเข้ามาแล้วเหรอ จำเป็นต้องเลว อ้อ เร็วแบบนี้ไหม? พวกเขาจะทำอะไรด้านนอก ฟริมซีสามารถทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แต่ทำไมต้องขยะแขยงต่อหน้าเธอแบบนี้! ช่างอยากอ้วกจังนัก! ชุมขมวดคิ้ว เธอไม่ชอบตัวเองถูกตามติดๆแบบนี้ มือทั้งสองกอดอกไว “ใช่สิ!อันนี้ก็ต้องถามเธอแล้ว ทำไมเลออนไม่สบาย แล้วไม่โทรหาภรรยาตัวเอง แต่กลับโทรหาฉัน...” “...” คำพูดนี้ทำให้ฟริมซีลำบาก เลออนมีเรื่องอะไร ไม่เคยบอกเธออยู่แล้ว อาจเป็นเพราะเธออยู่ในใจเขาเป็นแค่ตัวสมมุติ แต่ไม่ใช่ภรรยาเขา! แต่ กับชุนนั้นช่างต่างกัน เขาชอบชุน หวังได้รับการใส่จากจากชุน... นี่ก็คือความแตกต่าง! ฟริมซีกัดปักไว้ เธอไม่เคยรู้สึกแย่แบบนี้มาก่อน ขายหน้าแบบนี้มาก่อน และเสือกต่อหน้าชุน ทั้งชีวิตนี้สิ่งที่เธอไม่ชอบที่สุดคือการดูถูกจากชุน ถูกต้อง ชุนสวย มีความสามารถ ตั้งแต่เล็กจนโต คนรอบข้างมักจะเอาเธอเปรียบเทียบกับชุน ไม่ว่าฟริมซีจะพยายามมากแค่ไหน เพียงแต่เทียบกับชุนแล้ว เธอก็เทียบเท่าไม่ได้ ความฉลาดของชุน เธอฝึกไม่เป็น ความงามแบบชุนเธอก็ไม่มี จากการเปรียบเทียบแล้ว เธอเลยช่างธรรมดาย่านนี้ ชุนเห็นฟริมซีได้รับการกระตุ้น จนทำให้บรรยากาศอึ้งแข็ง บีบไหลแล้วพูดขึ้นมาเชียวๆ“ฉันไม่ได้ตั้งใจพูดให้เธอเสียใจแบบนี้ เพียงแค่ล้อเล่นกับเธอ ฉันแค่ยืมนอนที่นี้ไปพัก เธอไม่ต้องห่วง ฉันและเลออนไม่ได้มีอะไรกัน เขาก็ไม่ได้แตะต้องฉันด้วย” ฟริมซีมองหญิงคนนี้อย่างงงๆ ทำไมเธอ...ต้องอธิบายให้ตัวเองด้วย... นี่ไม่เหมือนชุนที่เธอรู้จักเลย! ฟริมซียังไม่เข้าใจ ก็ได้ยินชุนพูดขึ้น“เธอคงอยากรู้ทำไมสินะ?เพราะว่า ฉันท้องแล้ว เลออนกลัวกระตุ้นถูกเด็ก ไม่อาจแตะต้องฉันได้” พูดถึงนี้แล้ว ชุนเอามือท้องตัวเอง ข้างในมือชีวิตเล็กๆอยู่ คำพูดนี้ เข้าหูฟริมซีแล้ว ก็เหลือแค่คำว่า ฉันท้องแล้ว! ร่างกายเธอถอยหลังไปรีบร้อน เธอที่คิดว่าชุนกลับมาเพราะ เลออนก็รีบหย่ากับเธอ คิดไม่ถึง ชุนได้ท้องแล้ว และเวลานั้นเธอถูกปิดไว้ในกลอง... ชุนเดินมาตรงหน้าฟริมซี เหมือนทำเป็นไร้เดียวสา“ฉันก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน เธอกับเลออนแต่งงานมาสามปี แต่ยังไม่มีลูก แต่ฉันกลับท้องเร็วมาก!” หากตอนนี้ฟริมซียังดูไม่ออกมาชุนกำลังกระตุ้นเธอ เธอก็ช่างโง่เหลือเชื่อ! ผู้หญิงร้ายกาจแบบนี้ ทุกคำพูดนั้นมันจงใจ! ถึงแม้ฟริมซีเป็นคนที่มีสติตลอด แต่ตอนนี้เธอถูกชุนบังคับจนโกรธหนัก“เธอหน้าด้าน!ถึงแม้เลออนรักเธอ เธอก็เป็นแค่มือที่สาม!” เธอไม่เคยเสียใจแบบนี้มาก่อนกับการเลือกหย่ากับเลออน ทำไมเธอต้องหน้า ทำไมเธอต้องยินดีกับหญิงตรงหน้า?ทั้งๆที่เขาหนีไปกับชายคนอื่นแล้ว แต่ยังมีหน้ากลับมาหาเลออน? นี่ก็ช่างไป ยังวิ่งมาอวดเลออนให้เธออีก! ถ้าเธอไม่ได้หย่า ถึงแม้ชุนจะท้องแล้ว มากสุดก็เป็นแค่มือที่สาม แต่ตอนนี้ เสียใจก็ไร้ประโยชน์แล้ว? ใบหย่ารับมาแล้ว ความสัมพันธ์นี้จบลงแล้ว! ตลอดคือฉัน ถ้าฉันไม่จากไป เธอจะมีโอกาสแต่งงานกับเขาหรือไง?สามปีแล้ว สิ่งที่คนบ้านเธอได้รับจากเขายังน้อยไปเหรอ ตอนนี้ ฉันเพียงแค่ให้เธอคืนของให้ฉัน” “แต่เธอทิ้งเขาไปแล้ว!ตอนนั้นเธอหลีกับชายคนนั้นไป เอเคยคิดถึงเลออนไหม?เธอรู้เลออนทรมานมากแค่ไหนไหม?” ถ้าไม่เป็นแบบนั้น เลออนก็ไม่คิดจะแต่งงานกับฟริมซี ชุนพูดขึ้น“ฉันผิดต่อเลออนจริง แต่เขาอภัยฉันแล้ว ยังไม่ถึงขั้นให้เธอมาสั่งสอนฉัน!เพราะว่า...ฉันไม่เคยทำไม่ดีต่อเธอ และที่ตรงข้าม เพราะการจากไปของฉันเธอถึงเป็นภรรยาเลออนอย่างนิ่งได้ ถ้าฉัน้เป็นเธอ ก็ควรรู้จักตอบแทนบุญคุณ” “ความหมายคือฉันไม่รู้จักบุญคุณสิท่า?”หรือจะให้เธอที่เห็นชุนอยู่ห้องตัวเอง เธอยังต้องขอบคุณมากชะ? ชุนมองฟริมซี“ฉันเข้าใจเลออนดีแค่ไหน จึงทำให้เธอก้ามตัวไม่ได้ แต่การเป็นคนอย่าโลภมากเกินไป เพราะแบบนั้นทำให้เธอยิ่งดุอัปยศแค่นั้น” “หึ...”ฟริมซีเหมือนอยากร้องไห้ แต่เธอก็รู้สึกร้องไห้ไร้ประโยชน์ มือเธอชี้ไปที่หน้าอกลึกๆ“ใช่ ใช่ ฉันโลภ ฉันไม่รู้บุญคุณ แต่ฉันไม่เคยทำเรื่องที่ผิดต่อเขา เธอมีอะไรดีนัก?ทั้งๆที่ทำเรื่องเกินไปแบบนั้น แต่ยังถูกเขารักย่านนี้?” ผู้หญิงคนหนึ่งที่หนีตามผู้ชายไป ต้องมีความแรงแค่ไหน ถึงให้เลออนลืมไม่ลง? ชุนยิ้มออกมา“คำถามนี้ฉันควรเป็นคนถามเธอมากกว่า เธอมีความมั่นใจมาจากไหน ถึงกล้าชอบเลออนได้?” ฟริมซีถูกถามจนพูดไม่ออก เลออนเป็นลูกคนโตตระกูลเสนจี้ อายุยังน้อยก็เป็นทนายแล้ว จนทุกวันนี้เขาไม่เคยผลแพ้มาก่อน ไม่เพียงแค่ในสายตาฟริมซี ถึงแม้เป็นนักเรียนโรงเรียนเดียวกัน เขาก็เป็นไอเดลที่เป็นตัวของตัวเอง เลออนที่เก่งแบบนี้ ตัวเองกลับชอบไปแล้ว... บางทีอาจเป็นเพราะเธอดูตัวเองสินะ?