บทที่ 14 ข่าวการหย่าดังมา

“...”ฟังถึงนี่แล้วฟริมซีถึงกับอึ้งไป ฟริมซีอึงไปแวบครู่ ถึงจะคิดขึ้นมได้ ถ้าแม้รู้ว่าชุนและเลออนอยู่ด้วยกันแล้วก็จบทีเดียวเลย เธอเลยไม่ได้ใส่จอย่างอื่น รีบวิ่งไปที่ห้องผู้ป่วยชุน ถึงแม้เธอจะไม่ชอบชุน แต่เธอก็ไม่อยากให้แม่ตัวเองออกหน้าแทนเธอ ชุนไม่ใช้คนอื่น ข้างหลังเขายังมีเลออนอยู่ และพึ่งจะแท้งไป เลออนนั้นกลับเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนทำให้ชุนแท้งสักอีก ถ้าแม่จะทำอะไรไปอีก เธอจะอธิบายฟังไม่ขึ้นแล้วจริงๆ “เธอสาวคนหนึ่ง กล้าวิ่งมาอ่อยสามีคนอื่น ยังจะเอาหน้าอยู่อยู่ไหม?พ่อแม่ไม่สั่งสอนเธอใช่ไหม?” ยังไม่ทันเดินเข้าประตู ฟริมซีก็ได้ยินเสียงแม้ที่ด่าว่าชุนขึ้นมาแล้ว เธอเดินเข้าไป ก็เห็นเลออนที่หน้าเย็น กำลังจะหัวร้อน เหมือนดูในฐานะที่แม่เธอเป็นผู้ใหญ่ เขาเลยอดทนไว้รอให้ฟริมซีมาจัดการทุกอย่าง “แม่!”ฟริมซีเดินเข้าไปแล้วรีบดึงแม่ไว้ รีบร้อนจนอยากร้องไห้แล้ว“แม่มาได้ไง นี่ทำอะไรกัน?” เธอยังแอบปิดบังเรื่องเลออนและชุนอยู่ ก็เพราะไม่อยากให้เรื่องดังมาถึงทางโรงพยาบาล แต่แม่ที่มาโวยวายครั้งนี้ คนทั้งโรงพยาบาลก็รู้หมดแล้ว! แม่ฟริมซีไม่ได้สนใจหมอและพยาบาลรอบๆ“ฉันก็รู้เรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับเขาแน่นอน เลยมาที่นี่แล้วไง” “แม่!”ฟริมซีแอบมองไปหาเลออนทีหนึ่ง เห็นสีหน้าเลออนที่ดูแย่นัก เขาช่างเป็นห่วงชุนมากขนาดนั้น ไม่อยากให้แม่ต้องรังแกชุนแน่นอน... แม่ฟริมซีไม่ได้สนใจฟริมซีพูดอะไร เธอรู้ฟริมซีเป็นคนที่อ่อนโนมาตลอด เพียงมองชุนที่หน้านิ่งแล้วไม่พูดไว้“เลออนแต่งงานกับฟริมซีสามปีแล้ว จู่ๆเธอก็โผล่ออกมา มันก็คือมือที่สาม ไม่ต้องว่าฉันหรอก ถ้าเป็นพ่อแม่พวกเธอเอง เขาก็ไม่ปล่อยเธอไปหรอก!” แม่ฟริมซีพูดนั้นก็ไม่ได้เกินเหตุ แต่พ่อแม่ชุนในตอนนี้ก็ผิดหวังต่อตัวชุนมากแล้ว เพราะสามปีนี้ชุนเป็นคนทิ้งเลออนไปเอง และบ้านชุนเองไม่ให้ลูกสาวตัวเองทำเรื่องแบบนี้แน่นอนอยู่แล้ว “เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับชุน คุณอย่าว่าชุนเลยครับ”เลออนรีบร้อนจนปกป้องชุนขึ้น และเมื่อกี้แม่ฟริมซียังลงมือไปแล้วด้วย แม่ฟริมซีมองเขาทีหนึ่ง เธอไม่ได้เกรงใจเลออนอย่างที่ฟริมซีเกรงใจแน่นอนหรอก“งั้นฉันจะพูดเธอแล้ว ตอนนั้นที่แต่งงานกับฟริมซี เธอพูดว่าไง?เธอบอกว่าจะดีกับฟริมซี ฉันถึงตกลงให้เขาแต่งงานกับเธอ แล้วตอนนี้หล่อ?เธอเอาลูกสาวฉันเป็นตัวอะไร?อยากได้ก็เอา ไม่อยากได้แล้วก็ทิ้งใช่ไหม?หลายปีนี้พ่อแม่เธอก็ไม่ได้บอกว่าขาไม่ดี เขาทำอะไรผิดไปเหรอเธอถึงต้องหย่ากับเขา?ให้เขาต้องเป็นหญิงที่เคยหย่าร้างขึ้นมาซุ่มสี่ซุ่มห้าแบบนี้!” ฟริมซีปวดหัวแทบระเบิด สถานการณ์ที่คนเยอะแบบนี้ แล้วเรื่อถูกเปิดออก แม่ในตอนนี้ที่ดูเหมือนออกหน้าให้เธอ แต่ไม่ได้คิดถึคามรู้สึกเธอเลยสักนิด เธอมองแม่ไว้ อยากจะห้าม“แม่ แม่หยุดพูดแล้วได้ไหม!แม่จะโวยวายก็จะมาโวยวายที่ทำงานไม่ได้!” “ฉันหวังดีกับเธอนะ!”แม่ฟริมซีมองไปหาชุน ไม่ได้รู้ว่าตัวเองทำเกินไปเลยนิด“เขาแย่งผู้ชายเธอไปแล้วมาที่โรงพยาบาลเธอให้เธอบริการเขา!เธอไม่รู้ตัวยังจะปกป้องเขาไปเพื่ออะไร?” “...”ฟริมซีมองไปทางชุน จริงๆคำพูดแม่นั้นเป็นความในใจเธอเลยแหล่ะ เธอก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน แต่ เธอไม่อยากให้แม่มาโวยวายที่นี่ เพราะมันไม่ดีต่อใคร แม่ฟริมซีไม่อ่อนเลยแต่นิด เธอมองไปทางเลออน“เธอรีบตัดขาดกับหญิงคนนี้เลยนะ เรื่องก่อนหน้านี้ฉันยังสามารถทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้” เลออนเป็นผู้ชายที่เย่อหยิ่งอวดตนอยู่แล้ว เขาไม่ชอบให้คนอื่นข่มขู่ และไม่อาจเป็นสถานการณ์แบบนี้ แล้วจะตกลงแม่ฟริมซีหรอก เขามองฟริมซีทีหนึ่ง พูดขึ้นมาอย่างผิดหวัง“คุณไม่อยากให้ชุนพักที่นี่ก็พูดออกมาตรงๆได้ ไม่จำเป็นต้องให้แม่คุณมาโวยวายที่นี่หรอก” “ฉัน...”ฟริมซีเม้มปาก อยากอธิบาย แต่กลับพูดอะไรไม่ออก เพราะว่าเลออนผลักดันความรับผิดชอบทุกอย่างให้เธอ!เธออยู่ในสายตาเขานั้นเธอเป็นคนแบบนี้เหรอ? เลออนโบกมือ ไม่นานเลขาก็เอาแม่ฟริมซีและคนที่ไม่เกี่ยวออกไป เขาโทรไปย้ายแล้วพูดกับฟริมซีขึ้น“ผมจะย้ายชุนออกจากที่นี่ โรงพยาบาลนี้ผมจะไม่มาอีก” “ฉันไม่ได้เรียกแม่มา”ฟริมซีอธิบายอย่างลำบาก ทำไมเขานั้นเอาแต่เข้าใจผิดเธออย่างไม่ถามอะไรเลย? “นี่ไม่สำคัญ”เลออนน่าเรียบเย็น“ความสัมพันธ์ของเราคุณรู้ดีกว่าใคร คุณหาโอกาสคุยกับแม่คุณให้เข้าใจ ผมไม่เคยรักคุณมาก่อน และไม่เคยเอาเปรียบลุกสาวเขามาก่อน ฉะนั้นแล้วขอร้องโปรดอย่ามาก่อกวนผมแลชุนอีก!” วันที่หย่ากันนั้นเลออนยังอ่อนโนมาก แต่จากเรื่องที่เกิดขึ้นในสองวันนี้ เขาเหมือนได้ผิดหวังตัวฟริมซีจนสุดขีดไปแล้ว แม้แต่น้ำเสียงที่เขาพูดนั้นยังเปลี่ยนจากอ่อนโยนเป็นเย็นเฉียบไปแล้ว ที่แท้สองคนเมื่อแยกออกจากกันแล้ว ระยะห่างจะยิ่งห่างเหินไปเรื่องๆอย่างไม่ฟังการควบคุม เที่ยงในวันนั้น เลออนก็ได้ย้ายโรงพยาบาลให้ชุนไปที่โรงพยาบาลไฮสาบโชคู่แค้นของโรงพยาบาลนี้ นี่มันแสดงให้เห็นว่าเขาจะตัดขาดกับฟริมซีไปแล้ว เพราะเรื่อนี้ฟริมซีโดนอาจารย์ตำหนิไปไม่เบา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามาโรงพยาบาลนี้แล้วโดนตำหริ เมื่อก่อนเธอเป็นภรรยาเลออน ไม่มีใครว่าอะไรเธอ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เธอได้เสียสถานะนั้นไปแล้ว ในห้องน้ำ ฟริมซีกำลังล้างมือวนไปมา อารมณ์เธอแย่ถึงสุดจะแย่ แม่ตัวเองที่มาโวยวายครั้งนี้ ทุกคนต่างรู้เรื่องเธอและเลออนไปแล้ว เธอกลายเป็นคนที่ทุกคนเอานินทากัน มือถือที่วางข้างอ่างนั้นดังขึ้น เธอเอาผ้าขึ้นมาเช็คมือแล้วรับสายขึ้น“ฮัลโหล หวัดดีค่ะ” “คุณหมอฟริมซีใช่ไหมคะ?” “ใช่ค่ะ คุณคือใครค้า?” ฉันเป็นนักข่าวของสื่อโตงหลิงโก ได้ยินมาว่าคุณหย่ากับคุณเลออนไปแล้ว ฉันสามารถจะสัมภาษณ์คุณหน่อยได้ไหมคะ? “...”ฟริมซีฟังถึงนี่แล้ว วางสายไปอย่างไม่คิดอะไรเลย ได้ แม้แต่นักข่าวยังหาที่ที่แล้ว! เหมือนจะแปลบคาดหมายเธอแล้ว เรื่องนี้ช่างเร็วว่าลมฝนสักอีก ตอนนี้เป็นบ่ายสอง เธอกำลังกินข้าข้างนออกกับโซซอน เธอเดินมาเข้าห้องน้ำ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอรู้สึกมีความโชคคดีบ้างที่อาจารย์ให้เธอดูแลโซซอน แบบี้เธอก็ไม่ต้องอยู่ที่โรงพยาบาลไปทั้งวันให้คนอื่นต้องนินทา และใช้สายตาแปลกๆมองเหมือนเธอเป็นปีศาจ ฟริมซีล้างมือเสร็จ สงบอารมณ์แล้วเดินกลับไป ถึงจะเข้าไป ก็ถูสาวคนหนึ่งที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยแบรน chanel จับแขนเธอขึ้น พลางพูดด้วยเสียงแฝงความดีใจ“ฟริมซี!” ฟริมซีมองหญิงตรงน้า“นานา?” “ใช่!แกยังจำฉันได้ด้วย”คนที่ชื่อนานากอดแขนฟริมซีไว้แน่น หัวเราะขึ้น“บังเอิญจังเลย!มาเจอแกที่นี่ พึ่งได้ยินวันนี้ว่าแกหย่ากับเลออนแล้วจริงไหม?”