บทที่ 15 หน้าร้อนขึ้นมา

ฟังจากคำครึ่งหน้าแล้ว ฟริมซียังคิดว่าเพื่อนักเรียนเก่าจะทักทายเธอ แต่ฟังถึงคำครึ่งหลังแล้วเธอก็เข้าใจแล้ว ผู้หญิงคนนี้มาดูตลกตัวเองชัดๆนี่หว่า นานาและฟริมซีเป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลาย ตอนเรียมหาลัยเธอได้เปิดตัวโดยจากการถ่ายนิตยสาร ตอนนี้เป็นดาราที่มีชื่อเสียงเล็กน้อย หน้าตาดีและมีความโชคดีอยู่ด้วย เมื่อเธอเป็นดาราแล้ว เพื่อนๆต่างมองเธอเป็นคนใหม่ แต่... นอกจากฟริมซี เมื่อฟริมซีแต่งงานกับเลออน เธอก็ไม่เคยออกมารวมรุ่น แต่ในงานรวมรุ่นกันนั้นเพื่อนๆต่างก็พูดถึงเธอไม่เบา เพราะเธอแต่งงานกับเลออน เป็นภรรยาไฮโซ ใครจะไม่อิจฉากันหล่ะ? นานาไม่อิจฉาก็ลวงแล้ว เพาะเธอรู้สึกว่าผลงานตัวเองไม่ได้แพ้ฟริมซี และหน้าตาไม่ได้แย่กว่าฟริมซี ไม่ใช่มีแต่คนอย่างฟริมซีที่ได้แต่งงานกับหนุ่ม Perfect แบบนั้น แต่กลับไม่คิดว่า ตัวเองที่อยากหาหนุ่มรวยมาเป็นแฟนกลับไม่เคยสำเร็จ แต่หนุ่มส่วนใหญ่ก็แค่อยากเล่นเธอแค่นั้น พอตอนนี้ได้ยินมาว่าฟริมซีหย่าแล้ว พลางมาเจอที่นี่ เธอจะไม่ฉวยโอกาสนี้คุยกับฟริมซีหน่อยรึไง? ฟริมซีรู้เรื่องการหย่าเธอต้องถูกเผยออกไปอยู่แล้ว เพียงไม่คาดว่าจะเร็วขนาดนี้ มองอารมณ์นานาที่อยากดูตลกตัวเองแทบไม่ไหวแล้ว เธอเลยปฎิเสธอย่างแน่วแน่“ฉันไม่ได้หย่านิ เธอคิดมากแล้ว” นานายังคงพูดมั่นมาก“เพื่อนฉันอยู่ที่โรงพยาบาลเดียวกับแก เรื่องแกเขาเป็นคนเล่าให้ฉันเอง!ตอนนี้คนทั้งโรงพยาบาลพวกแกก็รู้กันหมดแล้ว แกไม่ได้แกล้งแล้ว แม่เธอพูดจากปากเอง จะไม่จริงได้ไง?แกก็ช่างน่าสงสารเนอะ กลับถึงขั้นให้พี่สาวตัวเองเป็นมือที่สามได้ คนเราอ่ะ ก็เป็นแบบนี่แหล่ะ ไม่อาจอยู่สูงดูสง่าไปทั้งชาติหรอก แต่เธอก็ไม่แย่แล้ว เป็นภรรยาเลออนมาสามปีแล้วเหมือนกัน ตอนนี้ใครยังไม่รู้จักแกอีก?เธอเยี่ยมกว่าสมัยเรียนเยอะเลยแหล่ะ” ฟริมซีเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมาก แต่ช่วยไม่ได้เธอไม่ได้มีพรสวรรค์ที่เก่งพอ ฉันนั้นแล้วไม่ว่าเธอจะทำอะไร ก็จะอยู่ในระดับผ่านพอดี ต่อมาเธอแต่งงานกับเลออน ทั้งคนดูเหมือนเป็นอีกาที่เปลี่ยนเป็นหง ตบหน้าเพื่อนๆเรียงแถวเลยแหล่ะ ณ ตอนนี้ น้ำเสียงนานานั้นเต็มไปด้วยความอิจฉาแน่นๆ ฟริมซีรู้ผู้หญิงแบบนี้มักจะเอาคนอื่นมาเทียบกับตัวเองนัก เหมือนต้องดีว่าคนอื่น ถึงจะดั่งใจ แต่ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์แบบนั้น เธออยากรีบๆออกจากสถานที่แบบนี้“เพื่อนฉันยังรอฉันอยู่ ไปก่อนละ” นานาตั้งตาขวางเธอไว้“ยากที่เราจะได้เจอกัน ดื่มกันหน่อยนะ” ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนฟริมซีเป็นภรรยาเลออน เมื่อนานาเห็นเธอแล้ว จะรีบหลบไปไกลๆ ไม่อยากให้ฟริมซีได้มีโอกาสอวดตน แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เธออยากเห็นฟริมซีมนสภาพแบบนี้มาก “ทำไมออกไปนานจัง?”ฟริมซีกำลังจะปฎิเสธนานาที่น่ารังเกลียด แต่มีมือหนึ่งอบไหล่เธอไว้ ฟริมซีอึ้ง ถึงเห็นว่าเป็นโซซอนที่รอเธออยู่ในห้องนั้นออกมาแล้ว เขาต้องเห็นเธอออกไปนานมาก เลยอดจะออกมหาเธอได้ แล้วอบเธอไว้แบบนี้มันหมายความว่ายังไง? นี่กลางผู้คนแบบนี้นะ!ถ้าเกิดมีคนมาเห็น เธอตายแน่นอน... เธอกำลังจะดันโซซอนออก แต่กลับเห็นนานาที่มองโซซอนไว้อย่างตกใจ“ท่านซอน?” ท่านซอนเป็นชื่อที่คนนอกใช้เรียกโซซอน คนที่นับถือเขาส่วนใหญ่ก็เรียกเขาแบบนี้ ไม่คิดว่านานาจะรู้จักโซซอน โดยเฉพาะสายตาที่เขาเห็นโซซอนนั้นมันทั้งไม่น่าเชื่อและตื้นตันมาก... ฟริมซีมองไปทางนานา พลางถาม“ทำไม พวกเธอรู้จักกันรึ?” “แกอยู่ด้วยกันกับท่านซอนได้ยังไง?”สายตาเมื่อกี้ที่ดูตลกคนอื่นของนานา ตอนนี้ได้มองมือโซซอนที่วางอยู่ไหล่นานาอบย่างอิจฉาทันที แลดูความสัมพันธ์เขาสองคนไม่ธรรมดา หรือฟริมซีคบกับโซซอนไปแล้ว? “ออกมากินข้าวกันเฉยๆ”ฟริมซีดันมือโซซอนออก ไม่ชอบให้ให้ต้องทำอะไรที่ให้คนอื่นจับตา และแน่นอน ถ้าไม่ใช่ที่สาธารณะเธอก็ไม่ชอบการมีอะไรแตะต้องมากเกินไปกับโซซอน “ออกมากินข้าว?”นานาอิจฉาแทบตายได้ แม้แต่กินข้างกับท่านซอนเธอยังพูดอย่างเฉยแบบนี้ เหมือนเป็นเรื่องปกติสักงั้น ต้องรู้ว่านอกจากหยีแล้วโซซอนไม่เคยออกมากินข้าวกับหญิงสองคนแบบนี้ง่ายๆแน่นอน และไม่เคยให้สีหน้าที่ดีกับหญิงสาว และกับฟริมซีมันเพราะอะไร! นานาช่างอยากดันฟริมซีทิ้งออทบไม่ไหว แล้วตัวเองมาแทนฟริมซี ยืนข้างโซซอน แต่เธอไม่กล้า! เธอมองโซซอนอย่างมรมารยาท พลางพูดเอาใจนัก“ไม่คิดว่าจะเจอท่านซอนที่นี่ ได้ยินว่าคุณไม่สบาย ฉันเป็นห่วงไปนานเลยนะเนี่ย ตอนนี้ร่างกายคงหายดีแล้ว/” “ออ”โซซอนมองนานาอย่างนิ่งเรียบทีหนึ่ง“ฉันไม่รู้จักเธอ” “...”คำนี้ทำให้นานาช่างเกรงตัวเสียนัก จากเดินเธอยังคิดอยากเข้าหาโซซอนโดยผ่านฟริมซี แต่ไม่คิดว่าโซซอนช่างไม่ไว้หน้าเธอนัก ทำให้เธอมีความรู้สึกถูกเหยียบนาม ที่สำคัญคือ เธอก็ไม่กล้ามีความคิดอย่างอื่น ได้เพียงยิ้มแล้วพูด“คุณโซซอนผู้เหนือนั้นลืมบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่ไม่เป็นไรค่ะ ฉันชื่อนานา เป็นนักแสดง เรื่อง《Rose garden》ที่กำลังดังในช่วงนี้ ฉันเป็นคนแสดงเองค่ะ ” โซซอนไม่อยากฟังเธอพูดอะไรหรอก เพราะเขารู้สึกไม่ชอบนานาคนนี้ เขาก้มหน้าลงมองฟริมซี“พวกคุณคุยเสร็จแล้ว?” คิดว่านานาเป็นเพื่อนฟริมซี เขาถือได้มีมารยาทต่อนานาแล้ว “ไม่ได้อยากคุยอยู่แล้ว ไปเถอะ!”ฟริมซีหันแล้วเดินเข้าไปที่ห้อง กับโซซอนภายในสายตานานา เมื่อนั่งลงแล้ว ฟริมซีพลางถามขึ้น“นายกับนานาคนนั้นรู้จักกันมาก่อนรึ?” ดุอาการโซซอนแล้วเหมือนไม่เพียงแค่เคยเห็นแล้วครั้งเดียว โซซอนพูดนิ่งมาก“เรื่องอดีตผมจำไม่ได้แล้วครับ” “แต่เธอเป็นดาราดังนะ!คนก็สวย นายไม่สนใจเหรอ?” “ไม่สนใจ”โซซอนมองฟริมซีไว้ เพียงมีแต่ตอนที่เขามองเธอ สายตาเขาจะอ่อนโยนมาก“ผมแค่สนใจคุณคนเดียว” “หึ...”ฟริมซียิ้มอย่างไม่พูดไม่ออก“ฉันก็ไม่ได้สนิทกับนายนิ” “กลิ่นน้ำหอมในตัวเขาเกือบทำให้ผมเวียนหัวแทบเป็นลม”โซซอนเข้าไปใกล้เธอ เอาหน้าไปใกล้ที่คอเธอแล้วสูบดม“ไม่เหมือนคุณเลย กลิ่นในตัวที่น่าดมจนดมไม่อิ่มสักที” เขาพูดจนฟริมซีก็อดจะดมตัวเองดูไม่ได้ แต่ไม่ได้รู้สึกแบบนั้น... เธอไม่เคยใช้น้ำหอม ในตัวก็คงไม่มีกลิ่นอะไร... เขาที่รู้สึกแบบนั้นเป็นเพราะคิดไปเอง โซซอนเข้าใกล้เกินไป มืออีกข้างอบเอวฟริมซี ตอนที่เขาพูดนั้น ลมของเสียงกระแทบไปโดนผิวเธอ ฟริมซีรู้สึกใบหน้าตัวเองร้อนขึ้นมาแล้ว