已经是第一章了
บทที่ 92 ทำไม่ไม่เคยเชื่อฟังกันสักครั้งเลย
เอมมิการู้สึกเป็นกังวล เพราะภัครเองก็เคยบอกแล้วว่าการฟ้องร้องนี้ที่เธอรับมาทำนั้น เป็นการวอนหาที่ตายชัดๆ
เอมมิกาถามเสียงค่อย "คุณให้ฉันดูอะไรหรอคะ?"
"เมื่อคุณไปถึงที่นั่น คุณก็จะเข้าใจทุกอย่างเอง" วิสุทร์ไม่ได้ตอบในสิ่งที่เธอต้องการ เขาเดินไปเปิดประตูข้างคนขับ
"ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่คะ?
已经是最新一章了
加载中
