บทที่ 117 ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

เอมมิกานั่งลงบนเก้าอี้ และกำลังกินขนมอยู่ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอเห็นว่าหญิงโทรมา เธอเช็คมือให้สะอาด แล้วกดรับโทรศัพท์ “เพื่อนรัก นี่ฉันเป็นห่วงแกมากๆเลยนะ กินก็กินไม่ลง หลับก็หลับไม่ลง แกเป็นยังไงบ้าง?” หญิงถามด้วยความเป็นห่วง “เขาน่าจะไม่โกรธแล้วมั้ง” เอมมิกาเดา “พวกแกได้กั