已经是第一章了
บทที่ 119 รอก่อน รอก่อน......
เอมมิกาพึ่งความจำของตัวเองกลับบ้านพ่อของตัวเอง
เธอลงมาจากรถ กำลังจะเดินเข้าบ้าน และเห็นทวีรออยู่หน้าบ้านด้วยความกังวล
เขาเห็นเอมมิกากลับมาถึงบ้านเลยยิ้มออก “ทำไมพึ่งกลับมาถึง อาหารเย็นหมดแล้ว”
เอมมิกาไม่อยากอยู่นั่นเพียงวินาทีเดียว “ของล่ะ?”
“มานั่งกินข้าวกันก่อน มาจากเชียงรายตั้งไก
已经是最新一章了
加载中
