บทที่ 1 สลับตัว

อากาศของเดือนธันวาคมนั้นหนาวและแสนจะเยือกเย็น หิมะปกคลุมเต็มทั้งเมืองทำให้อากาศที่หนาวอยู่แล้วหนาวมากกว่าเดิมอีก แต่ในห้องพักของโรงแรมเจ็ดดาวนั้นกลับเต็มไปด้วยความร้อนแรงเหลือเกิน “เจ็บ......”เสียงของผู้หญิงสั่นและพูดอ่อนๆ บนหน้าผากเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ “โอ๋ ทนแป๊บนึงเดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้วนะ”ผู้ชายไปพูดข้างๆหูเธอ ลมเป่าจากปากเขาร้อนๆเสียงมีเสน่ห์ทำให้ตัวของเธอที่แข็งอยู่เริ่มอ่อนลง “ไม่ต้องกลัว...... เด็กผู้หญิงกัดริมฝีปากแน่นๆใบหน้าที่ซีดขาวเต็มไปด้วยหยดน้ำตา หมัดที่กำแน่นๆก็เริ่มปล่อยและคลี่คลายลง...... “นาๆ ......” แต่เริ่มต้นด้วยจูบที่เริ่มจูบจากคอของเธอและขึ้นไปเรื่อยๆ..... เด็กผู้หญิงเริ่มลืมตาช้าๆแล้วมีแสงแว๊บๆส่องไปทางนัยน์ตาของผู้ชาย “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันอยู่นี่ อื้อ?”ผู้ชายยิ้มที่มุมปากตาที่เหมือนหลุมดำเหมือนกำลังจะดูดกลืนเธอเข้าไป....... เด็กผู้หญิงทำตาโตแล้วมองไปทางเขาตาของเธอสว่างเหมือนดาวบนท้องฟ้าจากนั้นผู้ชายก็จูบไปที่ปากของเธออย่างกระทันหัน...... หิมะด้านนอกยิ่งตกยิ่งแรงแต่คืนของพวกเธอทั้งสองพึ่งเริ่มต้นก็ดุเดือดแล้ว...... —————— ตีสามครึ่ง โทรศัพท์ของเด็กผู้หญิงกระพริบข้อความคือ10086นอกจากนั้นก็ว่างเปล่า กลับไปเหลียวมองผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้านั้นสวยงามและละเอียดเหมือนงานแกะสลัก ถึงแม้จะนอนไปแล้วแต่ก็เป็นภาพที่สวยงามมาก เด็กผู้หญิงกัดริมฝีปากหายใจเข้าลึกๆไม่มีความลังเล ไม่มีแม้แต่นิดเดียว ก็เดินไปที่ห้องโถงและเปิดประตูออกไป...... “OKไหม?”นอกประตูมีผู้หญิงที่ใส่หมวกกับแว่นดำยืนอยู่ เธอหลบๆซ่อนๆอยู่ข้างๆแล้วถามอย่างระมัดระวัง “อืม!” “จริง?”เด็กผู้หญิงที่ใส่แว่นหยีฟันยิ้มแล้วนั่งตัวตรง “อืม เขานอนอยู่’ “ดี เธอไปเลย!”เด็กผู้หญิงกำลังจะรีบเข้าไป แต่เธอยืนนิ่งอยู่หน้าประตู “เงินหละ?” พอได้ยินแบบนี้ผู้หญิงใส่แว่นดำก็ถอดแว่นลงมา เธอกับเธอใบหน้าเหมือนกันเป๊ะๆ ที่แตกต่างก็คือผู้หญิงตรงหน้าประตูมีความสูงส่งในตัวมากและเหมือนตนจะสูงกว่าคนอื่น “ฉันจะหลอกเธอหรือไง เงินอยู่ที่พ่อเธอไปเอา หลีกเร็วๆอย่าทำให้ฉันเสียเวลา ไม่งั้นเธอตายแน่!”ผู้หญิงพูดกับเธอด้วยคำพูดร้ายๆ “ได้!พอได้ยินแบบนี้เธอก็เลยหลีกทางให้เธอเดินเข้าไป “ใช่แล้วรีบไปซะ!”ผู้หญิงคนนั้นเอาหมวกกับแว่นดำใส่ที่มือของเธอแล้วรีบเข้าไปในห้อง ปิดประตู...... ผู้หญิงยิ้มที่มุมปากอ่อนๆแต่เธอไม่มีความลังเลอะไรเลยใส่หมวกและแว่นดำหลังตรงแล้วเดินออกไปทันที บนรถแท็กซี่เด็กผู้หญิงมองไปทางด้านนอกที่เต็มไปด้วยหิมะแล้วเอาโทรศัพท์ออกมาโทร “หมอหวังคะอย่าหยุดยาของแม่ฉันจะเอาไปให้ตอนนี้ ใช่ ฉันรับรอง!”เด็กผู้หญิงแน่ใจว่าโรงพยาบาลจะไม่หยุดยาถึงจะวางสาย เธอชื่อแอนจี้ 20ปี คนเมื่อกี้ชื่อแอนนา 20ปี เธอกับเธอคือลูกแฝด แอนนาคลอดก่อนเธอสิบปีก็เลยเป็นพี่สาว แต่พ่อแม่ของเธอหย่ากันตอนพวกเธออายุ3ปี เธอได้ไปอยู่กับแม่แอนนาได้ไปอยู่กับพ่อ เริ่มแต่นั้นมาพวกเธอก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย