บทที่ 3 ประกาศวันหมั้น

พอแอนจี้ได้เงินก็รีบไปที่โรงพยาบาลแล้วไปจ่ายเงิน กลับไปถึงที่ห้องผู้ป่วยพอผู้หญิงที่อยู่บนเตียงเห็นเธอ ก็รีบลุกขึ้นมาแล้วเรียกเบาๆว่า “จี้ๆ......” “แม่”แอนจี้รีบวิ่งไปและถามอย่างเป็นห่วงว่า “แม่ทำไมยังไม่นอนหิวแล้วใช่ไหมเดี๋ยวไปซื้อข้าวมาให้” “เด็กบ้า เธอให้คนส่งข้าวให้แม่แล้วไม่ใช่เหรอ แม่ไม่หิว” บุษย์ไปจับที่มือของเธอแล้วพูดว่า “พ่อเธอไม่ให้เธอพักนี่งั้นเหรอ ได้ข่าวว่าด้านนอกหิมะตกหนาวไหม?” ระหว่างพูดบุษย์ก็ไปจูงมือของเธอเข้าไปในผ้าห่ม ในใจของแอนจี้อบอุ่นมากแล้วส่ายหัว “หนูไม่หนาว” ในสายตาของบุษย์เต็มไปด้วยความเป็นห่วงจากนั้นก็ดึงเธอมานั่งบนเตียงแต่พอเห็นผมของเธอ “ผมของเธอ......” แอนจี้ชะงักแล้วมองไปทางผมของตัวเอง จากเดิมผมของเธอคือดำยาวแต่เพื่อจะปลอมเป็นพี่สาวก็เลยย้อมเป็นสีน้ำตาลกาแฟ “พี่......พี่สาว หนูไปยืมเงินกับพ่อแล้วพี่กำลังทำผมพอดีก็เลยให้หนูทำด้วย แอนจี้ไปจับที่ผมของตัวเอง “แม่ สวยไหม?” “สวยๆ......สวย......”บุษย์ยิ้มแล้วพูดต่อด้วยถามอย่างระมัดระวัง “พี่สาวเธอ......ได้พูดอะไรไหม?” “พี่.......บอกว่าถ้าช่วงนี้ว่างจะมาหาแม่!”ตาของแอนจี้มองไปทั่ว ไฟในดวงตาของของบุษย์ดับไปและเธอก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความหมดหวัง แท้จริงแล้วในใจของทั้งสองรู้ว่าแอนนาไม่ยอบรับพวกเธอสองคนเลย...... “อ๋อแม่ พ่อให้แม่รักษาสุขภาพดีๆ”แอนจี้รีบเปลี่ยนเรื่องคุย บุษย์มองไปทางเธอ “จี้ๆต่อไปอย่าไปยืมเงินกับพ่อแล้ว เขา......มีครอบครัวของตัวเองแล้ว ไปบ่อยๆไม่ดี โรคของแม่......รักษาไม่หายหรอก......” “แม่พูดอะไรเนี่ย พ่อบอกแล้วถ้าไม่มีเงินก็ไปบอกพ่อ ไม่ว่ายังไงหนูก็คือลูกของเขา เขาจะทนเห็นหนูไม่มีแม่ได้ไง!” ตาของบุษย์แดงไปหมดเลย แอนจี้ก็เลยไปนอนอยู่บนตักของเธอตาก็เริ่มแดง...... ———— วันที่สอง ตอนเที่ยงแอนจี้ไปเอาอาหารให้แม่ที่โรงอาหาร และกำลังกินกับข้าวกับบุษย์ที่ห้องอยู่ “เฮ้ยดูเร็วๆหนุ่มนั่นหล่อจริงๆ!”อยู่ดีๆน้าที่อยู่ข้างๆก็ร้องดังขึ้นมา พอแอนจี้กับบุษย์ได้ยินก็หันไปมอง บนจอทีวีคือชายหญิงคู่นึง แอนจี้ขมวดคิ้วแล้วมองไปทางบุษย์อย่างน่าเป็นห่วง เป็นอย่างที่คิดมือของบุษย์เริ่มสั่น เพราะผู้หญิงที่อิงอยู่บนไหล่ของผู้ชายคนนั้น ก็คือลูกของเธออีกคน แอนนา! จากนั้นก็มีนักข่าวพุ่งเข้าไปมุงมากมาย “ท่านประธานอาชว์จะหมั้นกับคุณหนูตระกูลมอเลก้าจริงๆหรอครับ?” ไมค์มากมายๆที่พุ่งเข้ามารอคำตอบ ผู้ชายอยู่ในทีวีไม่ได้พูดอะไรยืนตรงอยู่ที่เดิมแต่บุคลิกของเธอทำให้นักข่าวทั้งหลายคนอดกลั้นหายไปและขอให้เขาตอบ แอนนากัดริมฝีปากมองไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างๆอย่างไม่มั่นใจ และในตอนนี้ผู้ชายที่อยู่ข้างๆจากเดิมหน้าที่ไม่มีรอยยิ้มก็ได้ยิ้มบานแล้วไปกอดผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ “ผมอาชว์จะหมั้นกับแอนนาในวันเสาร์ของสัปดาห์หน้า” และในวินาทีนั้นมีแฟลชกล้องกระพริบไม่หยุด และผู้หญิงที่อยู่ข้างๆผู้ชายตกใจจนปิดปากตัวเองและน้ำตาคลอเต็มหน้า และวินาทีต่อไปบนจอก็มีข้อความว่า “ผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงทุกคนหลงไหล ค่าตัวพันล้าน ประธานบริษัทGRG” “อาชว์กับแอนจี้ประกาศวันหมั้น” “เขาคือคนรวยเมืองวอสก้านี่เอง เหมาะสมกันจริงๆ”น้าคนนั้นพูดไปด้วยกินข้าวไปด้วย “แม่.......”แอนจี้เรียกเธอเบาๆ มือของบุษย์สั่นแรงกว่าเดิมสุดท้ายเธอก็วางถ้วยลงช้าๆ “แม่.......” “จี้ๆแม่อยากพักผ่อนแป๊บ......” แอนจี้อ้าปากอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่รู้จะปลอบใจยังไง เธอถอนหายใจและเอาผ้าปิดปากที่อยู่ข้างๆแล้วเก็บถ้วยออกไปด้านนอก